سَیطُولُ بَعْدی یا سُکینَةُ فَاعْلَمی *** مِنْک البُکاءُ اِذا الحِمامُ دَهانی
لاتُحْرِقی قَلْبی بِدَمْعِک حَسْرَةً *** مادامَ مِنی الروحُ فی جُثْمانی
فَاِذا قُتِلْتُ فَاَنْتِ اَوْلی بِالذی *** تَأتینَنی یا خِیرةَ النسوانِ
«ای سکینه! بدان که گریه کردن تو پس از شهادت من، طولانی خواهد بود».
«مادامی که جان در تن من است، دل مرا با اشک حسرت خویش مسوزان».
«و هنگامی که کشته گردم تو سزاوارتری که در سوگ من بنشینی، ای برگزیده زنان!».