3/5 رَباب

رَباب، يكى ديگر از همسران امام حسين عليه السلام است. پدرش، امرؤ القيس بن عَدى،¹ از مسيحيان شام بود كه در روزگار خلافت عمر، اسلام آورد و مادرش، هند دختر ربيع بن مسعود است. وى را زنى زيبارو، خردمند، بافضيلت و شاعر، توصيف كرده‌اند. رَباب، مادر سَكينه و عبد اللّٰه است²

كه به همراه فرزندانش در كربلا حضور داشت و به همراه اسرا به شام رفت.³ شعر امام حسين عليه السلام در مدح او و سَكينه، نشان دهندۀ علاقۀ فراوان امام عليه السلام به آنان است.

رَباب، پس از شهادت همسرش امام حسين عليه السلام، يك سالْ‌ بيشتر زنده نماند و در تمام اين مدّت، به زير سايه نرفت و برخى گفته‌اند در كنار مزار امام حسين عليه السلام به سوگ نشست و سپس از غم فراق او از دنيا رفت.

اين اشعار، در رثاى امام حسين عليه السلام از او نقل شده است:

وا حُسَينا! [ هيچ گاه] حسين را از ياد نخواهم برد

كه نيزه‌هاى دشمنان، بدن او را چاك چاك كرد.

در كربلا به نيرنگ، او را بر زمين زدند

خداوند، كران تا كرانِ‌ كربلا را سيراب نكند!

پس از شهادت امام حسين عليه السلام، اشراف قريش از او خواستگارى كردند؛ ولى او تن به ازدواج نداد.⁴

18. الطبقات الكبرى (الطبقة الخامسة من الصحابة): حسين بن على عليه السلام در بارۀ رَباب و سَكينه سروده است:

به جانت سوگند، من خانه‌اى را دوست دارم

كه سَكينه و رَباب، در آن، پذيرايى كنند.

من آن دو را دوست دارم و دارايى‌ام را مى‌دهم

و سرزنشگرم را ياراى سرزنش نيست

147 هر چند [ مرا] سرزنش كنند، مطيع سرزنشگران نخواهم بود

در طول زندگى‌ام، تا آن گاه كه خاك، مرا پنهان كند.¹

19. تذكرة الخواصّ‌: رَباب، دختر امرؤ القيس و همسر حسين عليه السلام، سر ايشان را به دامن گرفت و آن را بوسيد و خواند:

وا حُسَينا! [ هيچ گاه] حسين را از ياد نخواهم برد

كه نيزه‌هاى دشمنان، بدن او را چاك چاك كرده است.

در كربلا به نيرنگ، او را بر زمين زدند

خداوند، كران تا كرانِ‌ كربلا را سيراب نكند²!³

20. شرح الأخبار - از امام صادق عليه السلام -: حسين عليه السلام در حالى به شهادت رسيد كه بيش از هفتاد هزار دينار، بدهى داشت. يزيد به دارايى حسين عليه السلام دست نزد؛ امّا سعيد بن عاص، خانۀ على بن ابى طالب عليه السلام و عقيل و نيز خانۀ رَباب را - كه دختر امرؤ القيس، همسر حسين عليه السلام و مادر سَكينه بود -، خراب كرد.⁴