1. قبر سكينه دختر امام حسين عليه السلام
«آمنه»، ملقّب به «سكينه» يكى از دختران حضرت امام حسين عليه السلام بود كه در حادثۀ جانفزاى كربلا حضور داشت. مادر وى «رباب بنت امرءالقيس بن عدى بن اوس بن جابر بن كعب بن عليم بن جناب» بوده است.1 سكينه با عبداللّٰه بن حسن عليه السلام يا حسن بن حسن عليه السلام ازدواج كرد، ليكن همسرش قبل از زناشويى با او در كربلا به شهادت رسيد.2 او
93به همراه خواهرش فاطمه و عمهاش زينب و ساير اهل بيت امام حسين عليه السلام به اسارت در آمده و به دمشق وارد شد. او در سال 117 هجرى؛ يعنى در سن هفتاد وچند سالگى وفات يافت.1
مرحوم محسن امين محلّ دفن او را مدينه دانسته است. و اين قبر را از آنِ سكينه دختر يكى از امراى دمشق مىداند كه البته بايد گفت هيچ منبعى به دفن سكينه دختر امام حسين در بقيع اشاره نكرده است.2
مقبره آن بانو، گنبدى بزرگ به رنگ سبز دارد كه دو گنبد ديگر نيز اطراف آن هستند. منارهاى به رنگ سبز نيز جلوهاى زيبا به اين قبرستان بخشيده است. در اين زيارتگاه، دختر امامحسين عليه السلام ونيز امّكلثوم، زينب صغرى دخترامامعلى عليه السلام دفن هستند.
ساختمان كنونى اين مرقد، مربوط به سده پيش است كه بهاحتمال زياد در آن دوران تجديد بنا شده و بر اساس تابلويى كه بر درِ ورودى نصب گرديده، در سال 1330 ق. نيز مرمت شده است. در داخل شبستان و حجرۀ مذكور - و سمت راست - ضريحى از چوب و پوشيده از پارچۀ سبز رنگى ديده مىشود كه به سكينه عليها السلام تعلّق دارد.
سمت چپ آن نيز ضريح ديگرى به همان شكل از امّكلثوم صغرى است. در كنار ديوار پلكانى است كه به زير زمين باز مىشود. در آنجا ضريح و تابوت هر دو قبر در دو اتاقك بسيار كوچك، با سقفى كوتاه قرار دارند. قبر سكينه عليها السلام به وسيلۀ محفظهاى شيشهاى احاطه شده و سنگ قبرى از قرن پنجم هجرى، كه مزين به آياتى از قرآن به خط كوفى عصر سلجوقى و فاطمى است، ديده مىشود.
جستجو در قاموس نور