مصاحبه و گفتگو  /  پیامبر و اهل بیت(ع)

وظایف و مسئولیتهای مبلغان دینی؛ در پیاده روی اربعین

در ماه صفر وقایع مختلفی در طول تاریخ اسلام رخ داده است، ولی به جرأت می توان اربعین حسینی(ع) را یکی از مهمترین مناسبهایی دانست که تا کنون تقویمها به خود دیده اند. این مناسبت و امور مربوط به آن در سالهای اخیر با شور و انگیزشی وصف ناشدنی برگزار می گردد؛ فرا رسیدن این مناسبت ما را بر آن داشت تا با مراجعه به بعضی از اساتید و بزرگان جامعه تبلیغی کشور، توصیه هایی را برای طلاب و روحانیونی که عازم این پیاده روی میلیونی هستند، تنظیم و توشه راهشان کنیم.

منبع : مبلغان » مهر و آبان 1396 - شماره 220؛ نیک بین، علیرضا مصاحبه شونده : حجج عبدالحمید مقدسیان، علی ثمری، عبد الحسین بندانی نیشابوری، نظری منفرد تعداد بازدید : 718     تاریخ درج : 1398/07/15    

سؤال: با عرض سلام و ادب و احترام خدمت حضرتعالی، بفرمایید چه توصیه هایی برای مبلّغانی که راهی سفر تبلیغی در ایام اربعین هستند، دارید.

حجت الاسلام والمسلمین عبدالحمید مقدسیان:

احیاء اسلام به دست امام حسین(ع) است و در این راه پیاده روی جابر برای زیارت سیدالشهداء(ع) سنت حسنه ای است که ایجاد شده و بهترین وظیفه مبلغ این است که احتیاجات احکامی، تاریخی و معرفتی این مسیر را به زائرین گوشزد کند و این وظیفه هر مبلغی است که در این مسیر قدم می گذارد.

و توصیه بالاتر این است که خودطلبه ها اخلاص داشته باشند وقتی که اخلاص وجود داشته باشد خداوند عنایت می کند و این عنایت اثر می گذارد هم در کلام و قلمشان و هم در قدمشان

حجت الاسلام و المسلمین علی ثمری:

قَالَ رَسُولُ اللَّه(ص): إِنَّ لِقَتْلِ الْحُسَینِ حَرَارَةً فِی قُلُوبِ الْمُؤْمِنِینَ لَا تَبْرُدُ أَبَداً؛[1] نبی اکرم اسلام فرمودند در شهادت ابی عبد الله(ع) حرارت و آتشی بر دلهای مستعد مؤمنین افروخته میشه که هیچ چیز خنکش نمی کند. یکی از مهم ترین مصادیق ظهور این روایت اربعین است. یعنی وقتی انسان وارد مراسم اربعین می شود آنچنان شور و نشاط و شادابی معنوی و حس و حال عجیبی از مردم می بیند که معنی این روایت شریف در ذهن انسان تبادر می کند.

وجود مقدس سید الشهدا(ع) هزار و چهارصد سال قبل امروز را می دیدند که دلها همه متوجه این ساحت قدس ربوبی هست. بستر عاشقی ابی عبدالله به گونه ای است که کسانی که با خدا هم کار ندارند شب تاسوعا و عاشورای امام حسین(ع) دست از کارهای خلافشان می کشند. این افراد در اربعین هم دیده می شوند. افرادی با اعتقادهای مختلف! با چشم خودم سال گذشته مسیحیان زیادی را دیدم که به احترام ابی عبدالله(ع) به کربلا آمده بودند و در بین الحرمین عرض ادب می کردند و گریه می کردند. اهل سنت بسیاری را دیدیم که به آنجا آمده بودند و آنها هم با عرض ادب گریه می کردند. به شکلی ابی عبدالله(ع) دلهایی را که در مسیر فطرت الهی قرار گرفته اند در ایام اربعین همه را زیر قبه خودش جمع می کند. بنابراین اربعین یکی از فضاهای بسیار استثنائی و ویژه ای است که می شود حداکثر استفاده را در جهت دهی این احساسات پاک و این شور و حال زائد الوصف انجام داد.

مبلغان عزیزی که در این مسیر می آیند از این حس مقدس در جهت معرفت افزایی برای بندگی خدا و از این شور فراوان برای رسیدن به شعور حسینی در مقابل یزید زمان بهره ببرند.

بصیرت افزایی را در قالبهای معرفتی اهل بیتی بیان کنند. انگیزه های قیام اباعبدالله با محوریت وصیت امام حسین(ع) یا اولین خطبه ورود امام حسین(ع) به کربلا که می فرماید الناس عبید الدنیا... یا فرمایشاتی که امام حسین(ع) کنار قبر پیغمبر(ص) قبل از خروج از مدینه دارند، یک صحبت برای خواص دارند در سحر گاه و یک صحبت برای عوام دارند سر شب. اینها فرمایشات گوهربار سید الشهدا است که کلامکم نور و امرکم رشد ووصیتکم تقوا. اگر در همین سه تا دقت نظر شود ان شا الله خروجی های قشنگی می دهد.

آنچه را که آموختیم در مسیر زیارت خودمان عمل کنیم. چشم مردم خصوصا در این مسیر به ما است. رفتار و کردار و منش، شیوه عرض ادبمان و معاشرتمان! اینها می تواند اثر گذار باشد کاری که توی این لباس در زمان جنگ شد. طلبه هایی که به جبهه می آمدند همه رزمندگان به آنها نگاه می کردند که ببین او الان چه می کند تا انجام دهند. طوری فضاسازی شود که آنها را جذب کنیم نه اینکه طوری عمل کنیم که جوانهای ما از قهوه خانه های عراق سر در آورند.

حجت الاسلام والمسلمین عبد الحسین بندانی نیشابوری:

مسئله اول همین که به قصد فرج آقا امام زمان (عج) قدم بردارند و دیگر اینکه چیزی که اجماعی است را بیان کنند و از بیان مطالب اختلافی و حزبی خودداری کنند و سوم اینکه کُن مَعَ النَّاسِ وَ لَا تکُن معَهُم. ممکن است مبلغین کجی هایی در مسیر ببینند باید با روش خیلی عالی برخورد کرد. آنچه پیرامون عزای امام حسین(ع) مهم است حفظ سبک سنتی آن است در این رابطه امام(ره) و مقام معظم رهبری چقدر سفارش کردند.

بله چهار سال پیش پاپ به اسقفها گفته بود که شما شعر نسبت به شهادت حضرت عیسی بگویید (البته این به زعم آنها) و جوانان را در کلیسا جمع کنید به سینه زنی. حدود 60 الی 70 کلیسا این کار را کردند و نتیجه هم گرفتند. یا قبل از آن از روضه های خانگی درس گرفتند و کلیساهای خانگی را برپا کردند و بی نتیجه هم نماندند. بنابراین همان سبک سنتی را حفظ کنیم.

حجت الاسلام و المسلمین نظری منفرد:

توصیه بنده به مبلغین این است که در آن فضای مناسب به واسطه پیاده روی و زیارت، مردم را متوجه خود امام حسین(ع) بکند کسی که فرزندانش را داد برادرانشان را دادند اصحابش را داد همه آنها محصول آن باوری بود که در وجود حضرتش قرار داشت. روحانیونی که در لابه لای مردم به سمت کربلا می روند تلاش کنند این باور ها را در بین آنها تقویت کنند.

امام حسین(ع) شب عاشورا مهلت گرفتند از مردم که نماز بخواند. این نماز نتیجه این باورها بود.

طلبه در پوشش زیارت باید تبلیغ خودش را بکند چون وظیفه اصلی ما این است که آنچه آموختیم را منتقل کنیم که شاید از زیارت مهمتر باشد.

از آفات نیز دوری کنند مثلا مطالبی که برای مردم باور کردنش مشکل است نباید گفت. در روایات هم به این موضوعات اشاره شده. به مسائل اصولی و پایه بپردازند، موضوعاتی از قبیل شجاعت امام حسین(ع) ایثار و صبر ایشان. وفاداری اصحاب امام و اینگونه مسائل.

دیگر اساتید هم به موضوعاتی اشاره کردند که مختصر ذکر می شود:

1- زائران نسبت به خدمات و پذیرایی عراقیان و موکب داران بی اعتنایی و کم حرمتی نکنند.

2- برای گرفتن غذا و امکانات از موکبها شأن خود را حفظ نمایند و حرص و ولع نشان ندهند.

3- شرکت کننده ها صرفا به شور راهپیمایی و کثرت جمعیت نپردازند. اینها همه مقدمه زیارت است و نباید توجه به اباعبدالله الحسین(ع) و بعد معنوی آن مورد غفلت قرار گیرد.

4- تکریم و پذیرایی از زائرین باید در ایران هم رائج شود و حتی بعد از اربعین نیز چند روزی ادامه داشته باشد.

پی نوشت ها

[1] مستدرک الوسائل و مستنبط المسائل، حسین بن محمد تقی نوری، موسسه آل البیت (ع)، قم، 1408 ق، ج 10، ص318.

کلمات کلیدی
امام حسین (ع)  |  مبلغان دینی  |  پیاده روی اربعین  | 
لینک کوتاه :