×

مردم داری در سیره امام خمینی رحمه الله

قائل بود و در هر فرصتی، مسئولان را به خدمت رسانی و توجه کردن به مردم سفارش می کرد. کشور، باید قدر این مردم فداکار و همیشه در صحنه را بدانند و خود را برای خدمت به آنان بر این اساس همواره تأکید می کرد:ما باید برای پیش برد اهداف و منافع ملت محروم ایران برنامه ریزی کنیم. حضرت امام در مقام هم دردی با مردم چنین می فرمود:اینک، من به همه عزیزانی که خانه و کاشانه و جگرگوشگان خود را در این حوادث و تکیه و اعتماد بر مردمیکی از ویژگی های برجسته نهضت امام خمینی رحمه الله آن بود که پیشوای انقلاب، بر ایمان مردم و نیروی امام در جای دیگر فرموده است:اگر صادقانه خدمت گزار باشید، مردم شما را می پذیرند و در غیر این صورت، مطرود آنان پیام متن: امام احترام و ارزش بسیاری برای مردم قائل بود و توانایی آنان را باور

چکیده ماشینی


تعداد بازدید : 2323     تاریخ درج : 1390/08/08

95

مردم، صاحبان اصلی انقلاب

امام خمینی رحمه الله ، مردم را صاحبان اصلی انقلاب می دانست و برای آنان، ارزش و احترام ویژه ای قائل بود و در هر فرصتی، مسئولان را به خدمت رسانی و توجه کردن به مردم سفارش می کرد. این بزرگوار، خود می فرماید:

اینها باید حالا فکر این معنا باشند که مردم را داشته باشند و یکی از راه هایش این است که وزارت خانه ها و ادارات، جوری باشد که نا رضایتی ایجاد نکند....

باید مردم را تقویت بکنیم. این مردمی که با قوت ایمان و روح شجاعانه، زن و مردشان در خیابان ریختند و این اساس را به هم زدند، اینها قدرت این را دارند که بسازند مملکت را... آن روزی که شما احساس کردید که می خواهید فشار به مردم بیاورید، بدانید که دارید دیکتاتور می شوید... سعی کنید با خدمتتان به مردم، این حضور دائم را جاودانه نگه دارید. آنچه انقلاب اسلامی را حفظ کرده، حضور مردم در صحنه است. مسئولین کشور، باید قدر این مردم فداکار و همیشه در صحنه را بدانند و خود را برای خدمت به آنان مجهز نمایند... مردم را در همه امور شرکت بدهیم. همان طوری که ملاحظه می کنید، اگر چنانچه این شور و شعف ملت و جوان های عزیز نبود، هیچ دولتی نمی توانست مقابله کند، با این قدرت هایی که همه قدرتشان را پهلوی هم گذاشتند و به ما حمله کردند. بدون اینکه این ملت همراهی کند، ما نمی توانستیم کاری بکنیم. هر چه داریم، از اینهاست و هر چه هست، مال اینهاست.

پیام متن:

اهتمام به خدمت رسانی و توجه و تکیه کردن بر قدرت مردم از ویژگی های حضرت امام بود. اکنون نیز شایسته است چنین روحیه ای، الگوی همه مسئولان قرار بگیرد.

خدمت به محرومان

به مستضعفان و تهی دستان، در بیشتر جوامع و حکومت ها، کمتر توجه می شود، در حالی که حمایت از محرومان، در رأس برنامه های حکومتی اهل بیت علیهم السلام بود. حضرت امام خمینی رحمه الله نیز با پیروی کردن از سیره اهل بیت علیهم السلام ، توجه و رسیدگی کردن به محرومان جامعه را از وظایف مهم مسئولان می شمرد و همیشه تأکید می کرد که جهت گیری انقلاب و نظام اسلامی، ارزش گذاری به حمایت از محرومان باشد. ایشان خطاب به اعضای شورای نگهبان می فرماید:

شما بیایید احکام الهی را اجرا کنید. باید قوانین وضع بشود که حقوق محرومین و فقرا به آنها باز گردانده شود. این وظیفه شماست.

امام خمینی رحمه الله به خوبی آگاه بود که اگر قشر محروم جامعه، از انقلاب و نظام اسلامی سرخورده شوند، میدان برای زراندوزان بی درد و نامهربان باز خواهد شد و در نتیجه، مردم در تنگناهای اقتصادی قرار خواهند گرفت. بر این اساس همواره تأکید می کرد:

ما باید برای پیش برد اهداف و منافع ملت محروم ایران برنامه ریزی کنیم. ما باید در ارتباط با مردم جهان و رسیدگی به مشکلات و مسائل مسلمانان و حمایت از مبارزان و گرسنگان و محرومان، با تمام وجود تلاش کنیم... من گمان نمی کنم عبادتی بالاتر از خدمت به محرومین وجود داشته باشد... چیزی که روحانیون هرگز نباید از آن عدول کنند و نباید با تبلیغات دیگران، از میدان به در روند، حمایت از محرومین و پابرهنه هاست؛ چرا که هر کسی از آن عدول کند، از عدالت اجتماعی عدول کرده است. ما باید تحت هر شرایطی، خود را عهده دار این مسئولیت بزرگ بدانیم ودر تحقق آن، اگر کوتاهی بنماییم، خیانت به اسلام و مسلمین کرده ایم.

پیام متن:

از دیدگاه رهبر انقلاب، حمایت از محرومان و مستضعفان، پیروی از سیره اهل بیت علیهم السلام است و از نمونه های عدالت اجتماعی به شمار می رود و در مقابل، کوتاهی در خدمت رسانی به آنان، خیانت به اسلام است.

هم دردی با مردم

حضرت علی علیه السلام در زمینه هم دردی رهبران دینی با مردم می فرماید:

اِنَّ اللّه َ فَرَضَ عَلی اَئِمَّةِ الْحَقِّ اَنْ یُقَدِّرُوا اَنْفُسَهُمْ بِضَعْفَةِ النّاسِ کَیْلا یَتَبَیَّغَ بِالْفَقیرِ فَقْرُهُ.

خداوند بر پیشوایان حق واجب کرده است که (زندگی) خویش را با ناتوانان جامعه برابر نهند تا تهی دستی، به مستمند فشار نیاورد.

امام خمینی رحمه الله با الگو گرفتن از این سخن حکیمانه علوی، همواره هم سطح مردم زندگی می کرد و مسکن، خوراک، پوشاک و هزینه زندگی شخصی او همیشه در حد زندگی متوسط جامعه بود.

یکی از همراهان امام در نجف اشرف می گوید:

یک شب، فقیری برای عرض حاجت به قسمت عمومی بیت امام آمد. برخی از آقایان برخورد خوبی با او نکردند. امام که از دور مواظب بود، سخت اعتراض کرد و فرمود: بگذارید بیاید، محتاج است، نیازمند است و حاجتش او را واداشته که اینجا بیاید. یا باید حاجتش را برآورده کنیم و یا با یک بیان او را راضی نماییم؛ نرنجانید مردم را.

زمانی که امام در نجف بود، حاضر نمی شد که حتی یک ساعت در روز به کوفه برود و از هوای خنک و ییلاقی آنجا استفاده کند، بلکه در همان هوای گرم و در خانه ای که حتی وسائل معمولی خنک کننده نداشت، تابستان را می گذراند و این همه، به خاطر هم دردی با مردم ایران بود که در آن روزگاران، بسیاری از آنها زندگی مطلوبی نداشتند.

حضرت امام در مقام هم دردی با مردم چنین می فرمود:

اینک، من به همه عزیزانی که خانه و کاشانه و جگرگوشگان خود را در این حوادث و میدان کارزار از دست داده اند، عرض می کنم که یقینا شما احساس هم دردی این خدمت گزار و پدر پیر خود را درک می کنید که من ویرانی خانه های شما را، ویرانی خانه خود و شهادت و جراحت عزیزان و فرزندان شما را مانند شهادت و جراحت فرزندان خود می دانم و با شما هستم و شما را به صبر و مقاومت سفارش می کنم.

دکتر سید محمدباقر حجتی نقل می کند:

یک بار در میان جمعی از افراد به دست بوسی حضرت امام رفتم. سرمای آزاردهنده، دست و صورت ایشان را تقریبا از حالت قرمزی، به کبود متمایل ساخته بود و من که در بین راه تا جماران، از شدت سرما می لرزیدم، با دیدن این وضع، از امام حرارت گرفتم و دست ایشان را بوسیدم.

پس از اندکی، همچون دیگران، محضرشان را ترک نمودم و دوباره آثار سرما در من پدید آمد و پناه گاهی برای گرم شدن جست وجو می کردم، ولی در این اندیشه بودم که چرا باید امام با آن سن و سال، سوز و سرما را تحمل کند و دست و چهره مبارک شان دگرگون شود. سرانجام، به این نتیجه رسیدم که می خواستند در تحمل سرما با مردم هم درد باشند و رنج آنان را با مشقت خویش بیامیزند.

حاج احمد آقا ـ آقا زاده ایشان ـ نیز اندیشه مرا تأیید کردند که حضرت امام می خواهند با مردم هم درد باشند.

پیام متن:

زمام داری که پیرو سیره حضرت علی علیه السلام است، همانند آن حضرت، هم سطح مردم زندگی می کند و خود را شریک رنج و درد و مشکلات مردم می داند.

تکیه و اعتماد بر مردم

یکی از ویژگی های برجسته نهضت امام خمینی رحمه الله آن بود که پیشوای انقلاب، بر ایمان مردم و نیروی هماهنگ امت مسلمان تکیه کرد و با پشتیبانی مردم، باشکوه ترین تحول انقلابی را به نمایش گذاشت.

«یک روز مرحوم حاج احمدآقا، پدر دکتر بروجردی (داماد حضرت امام) را برای صرف ناهار دعوت کرده بود. در این مهمانی، عده ای از یاران امام نیز حضور داشتند. امام به احترام پدر دکتر بروجردی، پس از اقامه نماز، در این جمع حضور یافتند. این برنامه با سفر حضرت آیت اللّه خامنه ای ـ که در آن زمان رئیس جمهور ایران بودند ـ مصادف بود. در این زمان، پدر دکتر بروجردی برای سلامتی حضرت امام دعا کردند و عنوان داشتند که از برکت وجود رهبر انقلاب اسلامی، اینک اسلام عزیز در مجامع بزرگی چون سازمان ملل مطرح می شود. امام با فروتنی فرمود: این ملت است که راه خود را یافته است... این حضور ملت در صحنه است که برای ما عزت آورده است.

امام در جای دیگر فرموده است:

اگر صادقانه خدمت گزار باشید، مردم شما را می پذیرند و در غیر این صورت، مطرود آنان خواهید شد و از صحنه انقلاب بیرون می روید.

پیام متن:

امام احترام و ارزش بسیاری برای مردم قائل بود و توانایی آنان را باور داشت. پس در امر انقلاب و دیگر کارها، به مردم اعتماد و تکیه می کرد و از رمزهای پیروزی حضرت امام در انقلاب نیز همین مسئله بود.

احترام و رسیدگی به مردم

امام خمینی، مردم را محترم و ارزشمند می دانست و همواره به آنان عشق می ورزید. «یک بار عده ای از گروه های مختلف مردم به مناسبتی، به دیدار امام در قم آمده بودند و حدود دو ساعت ابراز احساسات می کردند و در تمام این مدت، دستان امام به نشانه پاسخ به ابراز احساسات مردم بالا بود. در همان ایام، عده ای گفتند: آقا اگر خواستید به پشت بام بروید، اجازه دهید ما نخست برویم اوضاع را بررسی کنیم، سپس شما تشریف ببرید. لکن امام اعتنایی نکردند و تا سر و صدای مردم را از کوچه می شنیدند، همان لحظه عمامه بر سر نهاده، نعلین را به پا می کردند و از پله ها بالا می رفتند و به دیدار مردم می شتافتند».

«امام در پاریس، با وجود آن هوای سرد و با توجه به کهولت سنی شان، دستور دادند وسائل گرمازای خانه مسکونی ایشان را خاموش کنند تا با مردم ایران که در زمستان 57 دچار مضیقه شدید نفت بوده و مجبور بودند سرما را تحمل کنند، وضعی مشابه داشته باشند.» این، خود، یکی از نمونه های احترام و توجه ایشان به ملت بود.

پیام متن:

حضرت امام با آنکه عالی ترین شخصیت کشور بود، برای مردم احترام ویژه ای قائل بود و به ابراز احساسات آنها پاسخی شایسته می داد.

احساسات پاک امام نسبت به مردم میهنش

در ماجرای استقبال از امام در دوازدهم بهمن سال 1357، مردم بسیاری در فرودگاه جمع شده بودند. امام در میان شور و شعف بسیار مردم، برای سخنرانی عازم بهشت زهرا شد و پس از سخنرانی در بهشت زهرا، اظهار تمایل کرد که داخل جمعیت برود. در آن زمان، اجتماع مردم به قدری فشرده بود که امام فرموده بود: «احساس کردم، دارم قبض روح می شوم.» عکسی از ایشان هست که نه عمامه دارند و نه عبا و میان جمعیت گیر افتاده اند و تعبیر خودشان این بود: «بهترین لحظات من، همان موقعی بود که داشتم زیر دست و پای مردم از بین می رفتم.» آن روز، نمونه کامل عشق مردم به رهبرشان به نمایش گذاشته شده و حضرت امام نیز پس از سخنرانی در بهشت زهرا بیان کرده بود:

امروز به خاطر محبت مردم، نزدیک بود از بین بروم. یک وقت متوجه شدم که عمامه ندارم، کفش و عبا ندارم و دارم از بین می روم و واقعا دارم بی هوش می شوم. ظاهرا اطرافیانم متوجه می شوند و خیلی هم فریاد می زنند که فشار نیاورید، ولی فایده نداشت و جمعیت مرا روی دست بلند کردند، روی آمبولانس و بعد داخل آمبولانس گذاشتند.

پیام متن:

حضرت امام در حضور مردم، با احساسات پاک و صادقانه رفتار می کرد.

کلمات کلیدی
امام  |  انقلاب  |  مردم  |  درد  |  امام‌خمینی  |  احترام  |  سیره امام‌خمینی  | 
لینک کوتاه :