×

مصاحبه با حضرت آیت الله سیدرضابهاءالدینی

حضرت ایشان با حضرت امام , رضوان الله تعالی علیه , بسیار مانوس بودند و شیفته آن بزرگوار, آقای بهاءالدینی , سالهای سال به تدریس سطوح عالی دروس حوزه و نیز بحثهای خارج فقه واصول اشتغال داشتند. حضرت آیه الله العظمی خمینی , که بیکران رحمت خداوند براو باد, حدود شصت سال دراحیاءاسلام وارائه چهره ناب معارف و علوم آن :از عرفان , فقه و سیاست دینی با تمام توان کوشید و در مقابل سختیها و رنجهای حوادث , در مسیر مبارزه با کفر و شرک والحاد, نستوه ایستاد. حوزه : حضرت عالی از دوستان وافراد مورد علاقه حضرت امام , رضوان الله تعالی علیه بوده اید, لطفا از ویژگیهای آن بزرگوار, برای ما و خوانندگان مجله مطالبی را بفرمائید. این افراد, چون می دانستند من به امام علاقه دارم ,ایشان را واسطه می کردند. من خودم خبر دارم که در یک ماه رمضانی بود (در شصت سال پیش ) به به طلاب کمک کرد.

چکیده ماشینی


تعداد بازدید : 956     تاریخ درج : 1390/08/08

63

آیه الله حاج سیدرضا بهاءالدینی , حدود سال 1287 هجری شمسی , در قم متولد شدند. مقدمات علوم حوزوی راازاساتید وقت فرا گرفتند و در ادامه تحصیل مورد توجه مرحوم آیه الله حاج شیخ ابوالقاسم قمی , قرار گرفته واز محضرایشان و دیگر عالمان بهره ها بردند.ایشان دوره عالی خارج فقه واصول رااز محضر مرحوم آیه الله حاج شیخ عبدالکریم حائری و آیه الله حجت بهره مند گردیدند. در فلسفه و عرفان ,از محضر پر فیض مرحوم آیه الله شاه آبادی استفاده کردند. آیه الله بهاءالدینی با مرحوم آیه الله سیداحمد زنجانی و مرحوم زاهدی مباحثه تبادل علمی داشتند. حضرت ایشان با حضرت امام , رضوان الله تعالی علیه , بسیار مانوس بودند و شیفته آن بزرگوار, آقای بهاءالدینی , سالهای سال به تدریس سطوح عالی دروس حوزه و نیز بحثهای خارج فقه واصول اشتغال داشتند.اینک نیز با کهولت سن , مشغول تدریس برخی مباحث فقهی و تدریس مسائل اخلاقیند.

حضرت آیه الله بهاءالدینی , به صرف آگاهی از رحلت جانگداز حضرت امام , رضوان الله تعالی علیه , با دلی آکنده از غم واندوه سطوری در عظمت امام , به عربی نگاشته اند, که ترجمه آن را بگونه ای آزاد در اینجا می آوریم .

حضرت آیه الله العظمی خمینی , که بیکران رحمت خداوند براو باد, حدود شصت سال دراحیاءاسلام وارائه چهره ناب معارف و علوم آن :از عرفان , فقه و سیاست دینی با تمام توان کوشید و در مقابل سختیها و رنجهای حوادث , در مسیر مبارزه با کفر و شرک والحاد, نستوه ایستاد.

مقاومت استوارامام , در راه هدف و در مقابل ظلم و در مقابل ظلم و ستم و فراخوانی امت اسلامی به خدا و رسول , جبهه کفر و شرکت را به واکنش واداشت و بدینسان استکبار با تمام قدرت و توان مادی و فکری , علیه آن بزرگوار به توطئه برخاست . خداوند آن بزرگوار را پاداش خیر دهاد و باائمه اطهار[ ع] که مصابیح هدایت , کشتی نجات و مشعلهای فروزان راهند, محشور فرماید.

باری , حضرت امام در مقابل کفر و نفاق و شرک و ظلم و غرب ایستاد و رسالت بزرگ الاهیش را بدون سستی و درنگ ادا نمود. و بر حوادث شکننده و ناگواری که از جباران شرق و غرب و واپس گرایان خارجی و داخلی در راه دید, شکیبائی ورزید.

رضوان خدای براو باد که دراین راه به اجداد بزرگوارانش اقتداء نمود چرا که اواز فرزندان گرانقدر آن بزرگواران و نور چشم حضرت زهرا[س] و رسول اکرم[ ص] وامتداد وجود آن عزیزان بود.

با وجود حضرت امام , در دوران غیبت حضرت ولی عصر[عج] و در هنگامه جولان کفرو قدرت مابی و طغیان شرک , با تمام تجهیزات و نیرو, تشیع و اسلام زنده شد.

بدینسان امام , بااحیاء دین و سنت الاهی ,احیاگر شریعت اسلام و تجدید کننده حیات روحانی مسلمانان در تمام ابعاد آن است : دراصول و فروع اخلاق و عرفان و سیاست دینی .

گزیده سخن آن که :امام ذخیره ای از گنجینه اهل بیت عصمت[ ع] بود. خداونداو را پاداش خیر دهاد و بااجداد بزرگوارش , محشور گرداند.

حوزه : حضرت عالی از دوستان وافراد مورد علاقه حضرت امام , رضوان الله تعالی علیه بوده اید, لطفا از ویژگیهای آن بزرگوار, برای ما و خوانندگان مجله مطالبی را بفرمائید.

استاد: بله , من به امام شدیدا علاقه مند بودم وایشان را دوست می داشتم . من درس زیاد می گفتم و گاهی بخاطر درس زیاد, بعضی از آقایان که مراجعه می کردند که درس بگویم , قبول نمی کردم .این افراد, چون می دانستند من به امام علاقه دارم ,ایشان را واسطه می کردند.امام که واسطه می شد و می فرمود :[ این درس را قبول کن] من هم قبول می کردم . البته در جلسات زیادی باایشان بوده ام . بالاخره , روابط نزدیکی با یکدیگر داشتیم .امام منزل ما می آمدند.

اما خصوصیات ایشان :

1. خدمت گذار روحانیت :

امام از همان ابتداء, تا وقتی که آمد جماران , خدمت گذار روحانیت بود. شما حالا خبر دارید. ما شصت سال پیش را خبر داریم .احترام و تجلیل از روحانیت از طرف ایشان سابقه ای طولانی دارد. کسی قادر نبود اهانتی به روحانیت بکند. شصت سال پیش که امام حدود 25, 26 سال سن داشت , یک همچنین وضعی داشت .

من خودم شاهد بودم که کسی را که به روحانیت اهانت کرد,از فیضیه بیرون کرد.این قضیه مربوط می شود به شصت سال پیش .

در گرفتاریهای طلاب ,امام به آنان کمک می کرد.ازاجاره خانه اش و ملکی که در خمین داشت , به طلاب کمک می کرد.

من خودم خبر دارم که در یک ماه رمضانی بود (در شصت سال پیش ) به به طلاب کمک کرد.

2.اخلاق و فضل :

دراین بعد, نظیرامام را در حوزه نجف و قم ندیدم , جهات معنوی و اخلاقی امام روی تبلیغات نبود روی واقعیت بود. مثل خوداجدادش که روی جهات واقعی هست .

3.احترام به شاگردان :

از خصوصیات امام این بود که با شاگردانش , جلسه می گرفت و مساله شاگرد واستاد در برنامه امام , منها بود.این که در برنامه اش باشد که بله , مااستادیم واینها شاگرد و من بااینها بنشینم ! خیر, اینچنین برنامه و مرامی نداشت . با شاگردان می نشست , جلسه می گذاشت . گاهی ریاست جلسه , با یکی از شاگردان خودش بود. می خواهم بگویم بزرگی روحی امام تااین حد بود.

4.احترام به دوستان :

در جلساتی که با دوستانش شرکت می کرد, همیشه دوستانش را جلو می انداخت و خودش از عقب می آمد. بااین حرکت از دوستانش تجلیل می کرد. این کار, کار یک دفعه و دو دفعه نبود, بلکه کار بیست سال بود که خود من شاهداین مساله بودم . عجب عظمت روحی داشت .

حوزه : در جلسات و گفتگوهائی که باامام داشتید, چه موضوعاتی مطرح می شد؟

! استاد: یک نمونه از آن گفتگوها را نقل می کنم : حدود 56, 57 سال پیش بود که از طرف حکومت پهلوی , جشن کشف حجاب برگزار شده بود و ما در فیضیه بودیم عده ای از رفقا هم آنجا بودند. در آن شب جشن , همه ناراجت بودند چون باصطلاح , رجال دعوت شده بودند که با بانوانشان مکشفه بروند فرمانداری . فیضیه خلوت شد.امام , تنها در صحن فیضیه بود. وقتی که خلوت شد,امام به ما گفت :اگر فرمانداری از ما دعوت کرد, چه باید کرد؟

تا وقتی که ما خواستیم فکر کنیم و یک چیزی بگوییم که ما به ما فرست نداد و فرمود: ما قبول نخواهیم کرد.این حرف راامام در جمع نزد چون اطمینان به نفوس نبود و فقط به ما گفت . ما هم ذخیره کردیم و جائی بروز ندادیم .

البته رضاخان , آخوندها را رها کرد و گفته بود: نمی شود سر به سر اینها گذاشت .از روحانیت دعوتی برای آن کار به عمل نیامد زیرا عده ای مخالفت کرده بودند و گفته بودند:اگر سرمان هم برود, تن به این چنین کاری نمی دهیم .این حرف را نسبت به روحانیت تهران می دهند.

حوزه : حضرت امام , درس فصوص مرحوم شاه آبادی می رفتنداگر دراین باره مطلبی دارید بفرمائید.

استاد: بله , ما وقتی که به درس اسفار مرحوم شاه آبادی می رفتیم , امام را می دیدیم که ازاطاق عقبی می آید بیرون . مرحوم شاه آبادی , به ایشان فصوص درس می داد. مباحثه مااسفار بود.البته من خیلی نرفتم . نمی دانم چطور بود که خیلی علاقه به فلسفه نداشتم . ما خیلی در فقه و اصول ,اهتمام داشتیم .

حوزه : حوزه های علمیه باید چه دیدی نسبت به حضرت امام داشته باشند؟

استاد:این مساله تابع فکر و نظر خودشان است . طبق تشخیص خودشان است . در دستگاه خدا وائمه , هر کس تابع خودش نظریه خودش است .انسان واقعیات را آنجوری که هست درک نمی کند بلکه مطابق درک خودش می فهمد. مطابق افق دید خودش ,ادراک می کند.

امام را هم همینطور, خدا را هم همین طور و...

مثلا قرآن , نهج البلاغه و صحیفه سجادیه را آنجوری که خدا می خواست , علی[ ع] می خواست و یاامام سجاد[ ع] می خواست , معلوم نیست انسانها بتوانند بفهمند. مفسرین طبق افق دید خودشان , قرآن را می فهمند, نه آن طور که در واقع هست . یک نامه معمولی را ی آدم ساده و عامی یک جور می فهمد و یک انشان عمیق جوری دیگر.

بالاخره ,افق دیداشخاص در فهم مطالب خیلی دخالت دارد. می بینید که تفاسیر عامه خیلی اش ادبی وان قلت و قلتهای نحوی و صرفی است , بعضی ها هم علمی است . مجموع اینها به حسب افق دید مفسراست . مفسراگر حکیم بوده , بیانات حکیمانه دارد,ادیب بوده , بیانات ادبی دارد, مورخ بوده , بیانات تاریخی و ... حضرت فرموده :[ الموعظه اذا صدرت من اهله وقعت فی محله]. باید هم محل قابلیت داشته باشد و هم گوینده .

امام دلش می خواست , روحانیت در یک سطح عالی حرکت کنند ولی آن جوری که ایشان می خواست نشد.

والسلام

من خواستار جام می از دست دلبرم

این راز با که گویم واین غم کجا برم

جان باختم بحسرت دیدار روی دوست

پروانه دور شمعم واسپند آذرم

این خرقه ملوث و سجاده ریا

آیا شود که بر در میخانه بر درم

گراز سبوی عشق دهد یار جرعه ای

مستانه جان زخرقه می هستی در آوردم

پیرم ولی بگوشه چشمی جوان شدم

لطفی که از سراچه آفاق بگذرم

کلمات کلیدی
امام  |  فقه  |  روحانیت  |  شاه‌آبادی  |  بهاءالدینی  |  حضرت امام , رضوان‌الله‌تعالی‌علیه  |  حضرت امام , رضوان‌الله‌تعالی‌علیه ,  | 
لینک کوتاه :