×

فارقلیط کیست؟


تعداد بازدید : 7502     تاریخ درج : 1390/08/08

20

و اذ قال عیسی بن مریم با بنی اسرائیل انی رسول ا... الیکم مصدقا لما بین یدی من التوراة ومبشرا برسول یاتی من بعدی اسمه احمد فلما جائهم بالبینات قالوا هذا سحر مبین

بیاد آر زمانی را که عیسی بن مریم به بنی اسرائیل گفت: من فرستاده خدا به سوی شما هستم و توراتی را که در برابر من قرار دارد تصدیق می کنم و بشارت دهنده ام به پیامبری که بعد از من می اید؛ و نام او «احمد» است اما هنگامی که آن (پیامبر موعود)؟ (آمد به تکذیب او برخاستند) و گفتند: معجزات او سحری آشکار است.

قرآن مدعی است که حضرت مسیح که نبوت وی با دلایل قاطع ثابت شده است با صراحت و قاطعیت کامل، از آمدن پیامبری به نام «احمد» خبر داده است.

هر کس مختصر مطالعه ای در تاریخ زندگی رسول اکرم(ص) داشته باشد، می داند که آن حضرت از دوران کودکی دو نام داشت و مردم او را با هر دو نام خطاب می کردند یکی «محمد» که جد برزگوارش «عبدالمطلب» برای او انتخاب کرده بود، و دیگری «احمد» که مادرش آمنه او را به آن نامیده بود.

عموی گرامی وی «ابوطالب»، در اشعاری که درباره برادر زاده خود سروده، گاهی از او به نام محمد و گاهی به نام احمد، اسم برده است.

اینک در اینجا از باب نمونه، دو شعر وی را که پیامبر(ص) را احمد نامیده است می آوریم.

و قوله لاحمد انت امرء

خلوف الحدیث ضعیف النسب

دشمن می گوید: سخنان احمد، بیهوده و نسب او پایین است.

وان کان احمد قد جائهم

بحق و لم یاتهم بالکذب

حقاً که احمد به سوی آنان با آئین حق آمد و آئینی دروغ، نیاورده است.

بسیاری از پیامبران مانند: یعقوب، مسیح، یوشع و یونس دارای دو نام بودند که نام دیگر آنها به ترتیب عبارت است از: «اسرائیل، عیسی، ذالکفل و ذالنون» از این نظر تعجب ندارد که پیامبر اسلام دارای دو نام و یا بیشتر باشد.

نکات قابل توجه:

1 مسیح به زبان «عبری» سخن می گفت زیرا او در میان عبری زبانان پرورش یافته بود، و از میان نویسندگان انجیل ها «متی» انجیل خود را به زبان «عبری» نوشته و سه نفر دیگر انجیل خود را به زبان «یونانی» نوشته اند. بنابراین لفظی که خود حضرت مسیح به آن تلفظ نموده از میان رفته است، زیرا این بشارت فقط در انجیل «یوحنا» است و نویسنده آن روز نخست کتاب خود را به زبان «یونانی» نوشته است.

2 «فارقلیط» لغت سریانی است که اهل سوریه با آن سخن می گفتند و در انجیل هایی که به زبان سریانی نوشته شده این لفظ به کار رفته است و دانشمندان اسلامی و مفسران انجیل اتفاق دارند که این لفظ معرب لفظ یونانی است که انجیل یوحنا به آن زبان نوشته شده است، ولی در این که ریشه ی اصلی این لفظ در لغت یونانی چه بوده اختلاف دارند.

محققان اسلامی متفقند که ریشه یونانی این کلمه «پریکلیطوس» که به معنی «محمد و احمد» است، می باشد، ولی مفسران انجیل ریشه آن را «پاراکلیطوس» که به معنی تسلی دهنده است دانسته اند.

3 هیچ بعید نیست که حضرت مسیح عیناً نام آن کسی را که از آمدن او بشارت داده است به زبان جاری کرده مثلاً گفته باشد «احمد» ولی نویسنده انجیل چهارم که این بشارت در آن وجود دارد، روی سلیقه خود آن را به یکی از دو لفظ یونانی ترجمه کرده است در صورتی که نباید علم و نام اشخاص ترجمه گردد، بلکه باید به همان حال در ترجمه بیاید.

4 در انجیل های فارسی به طور عموم به جای کلمه فارقلیطا، لفظ «تسلی دهنده» آمده است و بیشتر مفسران آن را به روح القدس تفسیر نموده اند.

من این سخن ها را به شما گفته ام وقتی که با شما بودم، لکن آن «فارقلیط» که پدر او را به اسم من خواهد فرستاد، همان شما را هر چیز خواهد آموخت و هر چیز من به شما گفته ام به یاد شما خواهد آورد.(باب 14: 25 – 26)

حالا قبل از وقوع به شما خبر دادم تا وقتی که واقع گردد ایمان آورید (باب 14 : 29) چون آن فارقلیط که من از جانب پدر به شما خواهم فرستاد، روح راستی که از طرف پدر می اید درباره من شهادت خواهد داد. (باب 15 : 26)

منظور از فارقلیط چیست؟

در اینجا قرائن روشنی داریم که گواهی می دهد که مراد از فارقلیط پیامبری است که پس از مسیح می اید نه روح القدس:

1 نخست باید توجه کرد از برخی از تواریخ مسیحی استفاده می شود که پیش از اسلام در میان علماء ومفسران انجیل مسلم بود که «فارقلیط» همان پیامبر موعود است، حتی گروهی از این مطلب سوء استفاده کرده و خود را «فارقلیط» موعود معرفی نموده اند.

مثلاً «منتس» که مردی ریاضت کش بود و در قرن دوم میلادی می زیست، در سال 187 در آسیای صغیر مدعی رساالت گردید و گفت من همان فارقلیط هستم که عیسی از آمدن او خبر داده است و گروهی از وی پیروی کردند.

2 از آثار و تواریخ مسلم اسلامی کاملاً استفاده می شود که سران سیاسی و روحانی جهان مسیحیت در روزهای بعثت پیامبر اسلام(ص) همگی در انتظار پیامبر موعود انجیل بودند از این جهت هنگامی که سفیر پیامبر نامه او را به زمامدار حبشه داد او پس از خواندن نامه رو به سفیر کرد و گفت: من گواهی می دهم که او همان پیامبری است که جهان اهل کتاب، در انتظار او هستند، و همان طور که حضرت موسی از نبوت حضرت مسیح خبر داده، او نیز از نبوت پیامبر آخرالزمان بشارت داده و علائم و نشانه های او را معین کرده است.

3 امتیازاتی که حضرت مسیح برای «فارقلیط» قائل شده و شرایط و نتایجی که برای آمدن او شمرده است، این مطلب را قطعی می سازد که منظور از «فارقلیط» جز پیامبر موعود نخواهد بود. این علائم مانع از آن است که آن را به «روح القدس» تفسیر نمائیم.

اینک مشروح قرائن:

الف حضرت مسیح سخن خود را چنین آغاز کرد: «اگر شما مرا دوست دارید احکام مرا نگاه دارید، و من از پدر خواهم خواست تا «فارقلیط» دیگری به شما خواهد داد» (باب14جمله ی15)

اول: از این که حضرت مسیح مهر و محبت خود را به رخ آنها می کشد حاکی است که او احتمال می دهد که گروهی از امت او زیر بار کسی که وی از آمدن او بشارت می دهد، نخواهند رفت، و لذا از طریق تحریک عواطف می خواهند آنان را به پذیرفتن او وادار سازند، و اگر منظور از فارقلیط همان «روح القدس» باشد آن طور که مفسران انجیل تصور کرده اند در این صورت به چنین زمینه سازی احتیاج نبود.

زیرا روح القدس پس از نزول آن چنان در قلوب و ارواح تاثیر می کند که برای کسی جای تردید و شک و انکار باقی نمی ماند، ولی اگر مقصود پیامبر موعود باشد، به یک چنین زمینه سازی نیاز شدید هست زیرا نبی موعود، جز از طریق بیان و تبلیغ در قلوب و ارواح تأثیری و تصرفی نمی کند و روی این ملاحظه گروهی منصف به وی می گروند و گروهی از او روی برمی گردانند.

حتی حضرت مسیح به این مقدار تذکر اکتفا نکرد در جمله 29 از باب 14 در این قسمت پافشاری کرده و فرمود: «اکنون قبل از وقوع به شما خبر دادم تا وقتی که واقع گردد ایمان آورید» در حالی که ایمان به روح القدس نیازی به توصیه ندارد، تا چه رسد به این اندازه پافشاری.

دوم: وی فرمود «فارقلیط دیگری» به شما خواهد داد، اگر بگوئیم منظور از آن پیامبر دیگری ست، کلام بدون تکلیف و صحیح خواهد بود، ولی اگر مقصود از آن روح القدس باشد، به کار بردن لفظ «دیگر» خالی از تکلف نخواهد بود زیرا روح القدس متعدد نیست و تنها یکی است.

ب : هر چیزی که من به شما گفته ام به یاد شما خواهد آورد (باب 14 : 26) روح راستی که از طرف پدر می اید، درباره من شهادت خواهد داد.

طبق آنچه در انجیل آمده است روح القدس پنجاه روز پس از مصلوب گشتن عیسی بر حواریان نازل گردید. ایا این افراد برگزیده همه دستورات او را در این مدت کوتاه فراموش کرده بودند، تا روح القدس دو مرتبه به آنان تعلیم دهد!؟

ایا شاگردان مسیح نیازی به شهادت او داشتند تا درباره مسیح شهادت دهد، ولی اگر مقصود پیامبر موعود باشد، دو جمله معنی صحیح خواهد داشت، زیرا امت مسیح بر اثر طول زمان و دستبرد علماء انجیل، بسیاری از دستورات او را فراموش کرده و گروهی همه آنها را به دست فراموشی سپرده بودند و حضرت محمد(ص) همه را بازگو کرد و به نبوت حضرت عیسی شهادت داد و فرمود: او نیز مانند من، پیامبر بوده و مادر مسیح را از نسبت های ناروا تبرئه نمود و ساحت مقدس مسیح را از ادعاء الوهیت پیراسته ساخت.

ج: «اگر من نروم فارقلیط نزد شما نمی اید» (باب 15، جمله ی 7) او آمدن «فارقلیط» را مشروط به رفتن خود کرده است و اگر مقصود روح القدس باشد، نزول او بر حضرت مسیح و حتی بر خود حواریین مشروط به رفتن او نبوده است، زیرا به عقیده مسیحیان روح القدس بر حواریون که حضرت مسیح خواست آنان را برای تبلیغ به اطراف بفرستند، نازل گردید. بنابراین هیچ گاه نزول او مشروط به رفتن مسیح نبوده است، ولی اگر بگوییم مقصود پیامبریست صاحب شریعت، آن هم شریعت جهانی، در این صورت، آمدن او مشروط به رفتن حضرت مسیح و منسوخ گشتن آئین او خواهد بود.

د : فارقلیط درباره من (مسیح) شهادت خواهد داد (باب 15 جمله : 26) شما را از اینده خبر خواهد داد و مرا جلال خواهد بخشید. (باب 16 جمله : 14)

شهادت بر حضرت مسیح حاکی است که وی روح القدس نیست، زیرا حواریون نیازی به تصدیق او نداشتند و همچنین منظور از این که به او جلال خواهد بخشید، ثنا و تعریف هایی است که پیامبر موعود درباره حضرت مسیح انجام داد و آئین او را تکمیل کرد چه جلالی بالاتر از این!

دقت در این قرائن می تواند ما را به حقیقتی که محققان عالی قدر اسلام به آن رسیده اند رهنمون گردد، البته قرائن به آنچه گفته شد منحصر نیست بلکه با دقت می توان قرائن دیگری نیز به دست آورد.

در پایان مطلب قابل توجهی را که دائرة المعارف بزرگ فرانسه، جلد 23، ص 4174 در این باره دارد از نظر خوانندگان می گذرانیم:

«محمد مؤسس دین اسلام و فرستاده خدا و خاتم پیامبران است، کلمه «محمد» به معنی بسیار حمد شده است و از ریشه مصدر «حمد» که به معنی تمجید و تجلیل است مشتق گردیده، بر حسب تصادف عجیب نام دیگری که از همان ریشه حمد است مترادف کامل لفظ محمد می باشد و آن «احمد» است که احتمال قوی می رود عیسویان عربستان آن لفظ را برای تعیین فارقلیط به کار می بردند، احمد یعنی بسیار ستوده شده و بسیار مجلل که ترجمه لفظ «پاراکلیتوس» است که اشتباهاً لفظ پریکلیویس را جای آن گذاردند به این ترتیب نویسندگان مذهبی مسلمان مکرر گوشزد کرده اند که مراد از این لفظ بشارت ظهور پیامبر اسلام است. قرآن مجید نیز به طور علنی در ایه شگفت انگیز سوره صف به این موضوع اشاره می کند.»

بخشی از کتاب احمد موعود انجیل

نویسنده ایت ا... جعفر سبحانی

سو تیتر

«منتس» که مردی ریاضت کش بود و در قرن دوم میلادی می زیست، در سال 187 در آسیای صغیر مدعی رساالت گردید و گفت من همان فارقلیط هستم که عیسی از آمدن او خبر داده است و گروهی از وی پیروی کردند.

متن انجیل از زبان حضرت مسیح(ع): فارقلیط درباره من شهادت خواهد داد... شما را از اینده خبر خواهد داد و مرا جلال خواهد بخشید.

کلمات کلیدی
پیامبر  |  انجیل  |  مسیح  |  عیسی  |  روح‌القدس  |  فارقلیط  |  حضرت مسیح  | 
لینک کوتاه :