علما و مفاخر  /  علما و بزرگان دینی  /  قرن چهاردهم

علی فریدة الاسلام کاشانی

على بن محمدحسین کاشانی(1309-1333ش)، معروف به فریدة الإسلام کاشانى، از شاگردان آیت‌الله بروجردى و امام خمینى قدس‌سره و علامۀ طباطبایى بود. شیخ علی در مراحل و مدارج علمی به قله بلند استنباط و اجتهاد نائل آمد. گواه بر این مطلب اعتراف جمعی از رجال علمی حوزه به آثار مکتوب و مباحثات علمی و دقیق اوست.

تعداد بازدید : 7871     تاریخ درج : 1388/09/25    

در سال ۱۳۴۹ ه ق برابر با ۱۳۰۹ ش در محله گذر حاجی، یکی از محله های قدیمی «دار المؤمنین» کاشان، خانه محمد حسین و بتول آغا، از ارادتمندان آیت الله آقا سید محمد حسین رضوی کاشانی، پسری به دنیا آمد که او را «علی» نام نهادند. بیش از شش ماه، از ولادتش نگذشته بود که مادر را از دست داد.

در نه سالگی پای به مکتب گذاشت و خواندن و نوشتن را فراگرفت. در آستانه سیزدهمین بهار از زندگی به توصیه پدر و تشویق آیة الله رضوی، برای کسب معارف دینی، عازم اصفهان گردید. در آنجا نزد اساتید گرانمایه دروس حوزوی را، تا مرحله سطح، گذراند. آنگاه برای بهره وری های علمی بیشتر و کسب وکمالات معنوی، راهی آستان قدس رضوی علیه السلام شد و در مدرسه علمیه نواب ساکن شد.

مدت اقامتش در مشهد چهار سال طول کشید و در این دوره از محضر اساتید بزرگی همچون: آیت الله آقامیرزا محمد هاشم قزوینی، آقا سید احمد یزدی و در کوهستان (اطراف بهشهر) نزد عالم مهذب حضرت آیت الله شیخ محمد کوهستانی به تحصیل پرداخت.

پس از اقامتی کوتاه در مشهد، آهنگ هجرت به حوزه علمیه قم کرد.

با جدیت تمام در سالهای ۱۳۲۵ش در درس های خارج فقه و اصول آیت الله بروجردی و خارج اصول امام خمینی شرکت کرد.

اطلاعات وسیع از مسائل و موضوعات فقه، اصول و کلام و عرفان، طریقه نقد و بررسی آراء ونظریات فقیهان واصولیان ومناظره های علمی واستدلالی او با مخالفان و دارا بودن کمالات وفضایل معنوی، او را در شمار نوابغی قرارداد. که در آغاز جوانی به مرتبه عالی وقله رفیع اجتهاد درآورد.

او نسبت به دنیا و امور دنیوی بی توجه بود در ارتباط با خالق و اولیای الهی آن چنان عاشق بود که سر از پا نمی شناخت. او عاشق عبادت، تهجد و سجده های طولانی، ناله و زمزمه های شبانه بود.

لباسها ساده و وصله دار و خوراکش معمولی بود، برای خود خانه نخرید و زن اختیار نکرد در مباحثات و مناظرات علمی با جرات و در دریافت مطالب و سرعت انتقال قوی و پر استعداد بود. در رابطه با حالات معنوی و ملکوتی شیخ به گفته های تنی چند از شاگردان آن مرحوم می پردازیم.

فاضل و استاد گرانمایه، حاج شیخ حسن شریعتی می گفت: «من کتاب قوانین الاصول میرزای قمی را نزد شیخ عارف کاشانی خواندم. اخلاص، نمازهای با حال و سجده های طولانی آن مرد عارف انسان را منقلب می کرد.

و شهید هاشمی نژاد این فرزند صالح و متعهد امام راحل و برادر عزیز و گرانبهای مقام معظم رهبری نیز درباره استاد و مرادش چنین می گوید: «او بدون شک از اولیای خدا بود و جز خدای بزرگ همه چیز درنظرش کوچک بود. من زمانی طولانی در خدمتش بودم؛ هیچ گاه از او لغزش و خطایی ندیدم خدا را گواه و شاهد می گیرم که آنچه می گویم راست است و...».

شیخ علی در مراحل و مدارج علمی به قله بلند استنباط و اجتهاد نائل آمد. گواه بر این مطلب اعتراف جمعی از رجال علمی حوزه به آثار مکتوب و مباحثات علمی و دقیق اوست.

سرانجام این عالم پارسا در مسافرتی که محرم سال ۱۳۷۴ ق به رودسر کرده بود در شب ۱۴ آن ماه پس از ادای فریضه مغرب و عشا دچار سکته قلبی گردید و ندای ارجعی را لبیک گفت جنازه آن مرحوم را به قم آوردند و پس از تشییع در قسمت جنوبی قبرستان نو به خاک سپردند.

کلمات کلیدی
زندگینامه  |  تحصیلات  |  استادان  |  شاگردان  |  رحلت  |  تولد  |  آثار و تألیفات  |  نوشته سنگ قبر  |  حالات معنوی  |  شیخ علی فریدة الاسلام کاشانی  | 
لینک کوتاه :