حسین تقوی اشتهاردی

محقق وارسته و استاد معظم، حضرت آیت الله حاج شیخ حسین تقوی اشتهاردی(ره)، در اشتهارد، به سال ۱۳۰۴ ش، در یک خانواده روحانی، چشم به این جهان گشود. پدر و مادرش از داشتن نخستین پسر خشنود شدند و نام این نوزاد فرخنده را حسین گذاشتند. حسین در کنار پدر و مادر مهربان خود پرورش یافت و در پنج یا شش سالگی نزد پدر، تحصیل را آغاز کرد. طبق رسم آن زمان، نخست به یاد گرفتن تلاوت آیات قرآن پرداخت. بر اثر استعداد سرشار، به زودی تلاوت همه آیات قرآن را فرا گرفت. پس از آن، به تحصیل درس فارسی، که کتاب «معراج السعاده»، تألیف مرحوم آیت الله ملا احمد نراقی(ره) بود، پرداخت. قدری ریاضی نیز در محضر پدر آموخت. در این هنگام خواندن و نوشتن را به طور کامل فرا گرفته بود در دوازده سالگی به خواندن «جامع المقدمات» که اولین کتاب درسی حوزه است، مشغول شد. شیخ حسین تقوی، دروس سطح مانند: «لمعه» و «قوانین» را نزد پدر فرا گرفت و در کنار درس، برای تأمین زندگی به کار و کسب نیز اشتغال داشت.

پدر بزرگوار ایشان، حضرت آیت الله حاج شیخ یحیی از علمای برجسته، مخلص و خدمتگذار شهر اشتهارد بود.

شیخ حسین تقوی، علاقه فراوان به تحصیل داشت و می خواست تمام وقت مشغول تحصیل باشد. او می نویسد: «صبح ها مشغول خرید و فروش و تأمین معاش و رسیدگی به امور خانه بودم و تنها بعدازظهرها درس می خواندم. دیدم با این وضع به جایی نخواهم رسید، نزد پدر رفتم و عرض کردم: اجازه بفرما یا به قم برای ادامه تحصیل بروم و یابه کسب و کار مشغول شوم. ایشان که بسیار علاقه داشت تحصیلات حوزوی را ادامه دهم، اجازه فرمود به قم عزیمت کنم. از این رو در سال ۱۳۲۵ شمسی به قم سفر کردم. مدتی از آمدن حضرت آیت الله العظمی بروجردی به قم می گذشت و روز به روز بر رونق حوزه علمیه قم تحت زعامت آن مرجع عالیقدر، افزوده می شد. در مدرسه فیضیه در یکی از حجره ها سکونت نمودم و مدت هفت سال در آن حجره بودم،

اساتید دروس سطح ایشان در حوزه قم عبارتند از:۱ - مرحوم شهید آیت الله صدوقی یزدی؛ ۲ - مرحوم شهید علامه مرتضی مطهّری؛ ۳ - مرحوم آیت الله مجاهدی تبریزی؛. ..

آیت الله تقوی در درس خارج فقه و اصول مراجع و علمای محقق وقت، شرکت می کرد که می توان به افراد ذیل اشاره داشت:۱ - آیت الله العظمی حاج آقا حسین بروجردی(ره). ۲ - آیت الله العظمی حضرت امام خمینی(قدس سره). ۳ - آیت الله العظمی سید محمدرضا گلپایگانی(ره)..

 شاگردپروری ایشان را می توان از امتیازات ایشان دانست؛ شاگردانی برجسته و کارآمد که کنون بسیاری از آنها در نظام اسلامی و حوزه های علمیه، منشأ خدمت هستند

آیت الله تقوی با آن که از مجتهدین و مدرسین بود، اما از وظیفه تبلیغ دین و بیان حلال و حرام و وعظ و ارشاد غافل نمی شد. از این رو در ماه مبارک رمضان و محرم، بنا به دعوت اهالی اشتهارد، به آنجا رفته و ضمن اقامه جماعت، به تبلیغ دین می پرداخت و مدت ها قبل از انقلاب، نماز جمعه را نیز اقامه می فرمود

ارتباط حضرت آیت الله تقوی(ره) با حضرت امام خمینی(قدس سره) در ابعاد گوناگون بسیار قوی بود. ارتباط مهم او با امام، ارتباط شاگرد و استادی بود. ایشان حدود ده سال (از سال ۱۳۳۱ تا ۱۳۴۱ شمسی) در درس فقه و اصول امام شرکت کرد و علاوه بر فقه و اصول، از فیوضات عرفانی و اخلاقی امام نیز استفاده فراوان برد.

مرحوم آیت الله تقوی از نظر اخلاقی و معنوی، دارای ویژگی هایی بود او ساده می زیست و از زرق و برق و تشریفات دنیا دوری می جست. گمنام زیست و تمایل به شهرت نداشت. او عبادت و بندگی خدا را بر همه چیز ترجیح می داد. اهل ذکر بود. نماز اول وقت را ترک نمی کرد. همواره نیم ساعت قبل از سپیده سحر جهت تهجّد و نماز شب بیدار می شد. در حوادث و مسائل، رضای خدا را معیار گزینش قرار می داد. او در رفتار با همسر و فرزندان و سایر بستگان بسیار مهربان بود.

او از بی اعتباری دنیا و عبرت های آن بسیار می گفت. با تلاوت آیات قرآن و نقل روایات و خواندن اشعار هشدار دهنده، شنونده را به یاد آخرت می انداخت و چون خود از عمق وجودش به یاد آخرت بود، دیگران را نیز تحت تأثیر قرار می داد.

ساعت آخر عمر، نماز مغرب و عشا را خوابیده خواند. حمد و سوره و اذکار نماز را بلند و شمرده می خواند و چون بر اثر بیماری و ضعف شدید، نمی توانست بعضی از کلمات نماز را درست ادا کند، آن کلمه را تکرار می کرد تا به خوبی ادا نموده باشد. سپس با کمال آرامش رو به قبله خوابیده و آماده مرگ شد.

ایشان پس از مدت ها کسالت چهارشنبه، ششم رجب سال ۱۴۲۱ ق. (برابر با ۱۴ مهر ۱۳۷۹ شمسی) دار دنیا را وداع گفت. پیکر مطهّرش در روز جمعه ۱۵ مهرماه از مسجد امام، با تشییع با شکوه، به طرف حرم حضرت معصومه(س) حرکت داده شد. پس از طواف ضریح، حضرت آیت الله آقای حاج شیخ علی پناه اشتهاردی نماز بر آن گزارد. پیکر مطهرش را در قبرستان باغ بهشت، در «مقبرة العلماء»، به خاک سپردند.