مرتضی چهرگانی انزابی

شیخ مرتضی فرزند علامه شیخ علی و نواده ملا ابراهیم چهرقانی طسوجی، به سال 1293 ق در قریه (چهرقان) از توابع بخش طسوج شهر شبستر دیده به جهان گشود.

ایشان در سال 1319 ق وارد نجف اشرف گردید و معقول را از محضر شیخ محمّد باقر اصطهباناتی و اخلاق را از شیخ رضا تبریزی تلمّذ نمود، و در سال 1332 ق به تبریز بازگشت.

آثار قلمی ایشان عبارتند از:

1- تقریرات شیخ الشریعة (در چند دفتر شامل: فقه و اصول و رجال است).

2- حاشیة علی الرسائل.

3- کتابی درباره امام زمان (عج).

سایر احوالات ایشان را از زبان دو فرزند روحانی اش که بازگو کردند، می شنویم:

شرح حال آیت اللّه شیخ مرتضی چهرقانی از زبان بزرگترین فرزندش شیخ عبد الحسین غروی، که در مجله حوزه درج شده است:

حوزه: خلاصه ای از زندگی تحصیلی علمی مرحوم والدتان را بیان کنید؟

استاد: ایشان پس از مقداری تحصیل و فراگیری علوم حوزوی در تبریز، به نجف اشرف مشرف می شود و در آنجا از محضر بزرگانی همچون: مرحوم سید (محمّد کاظم طباطبائی) یزدی (صاحب عروة الوثقی)، مرحوم شریعت اصفهانی، آخوند (ملا محمّد کاظم) خراسانی و. .. بهره می برد و مورد لطف و توجه آن بزرگان قرار می گیرد. اجازات و تقریرات خوبی از آنان داشت. یک وقتی مرحوم آیت اللّه مرعشی نجفی به من می گفت: «مرحوم پدر شما، نوشته ها و تقریرات خوبی داشتند».

مرحوم شریعت اصفهانی، مرد جامعی بوده است و مرحوم ابوی، کتاب و یادگارهایی از آن بزرگوار داشت. از جمله: کتابی درباره امام زمان «عج»، این کتاب، پاسخی بود به فردی به نام آلوسی که پرسیده بود: «راجع به ولی عصر، چه دلیلی دارید؟». ..

دومین فرزند ایشان جناب آقای شیخ محمّد حسین انزابی نماینده سابق مجلس شورای اسلامی و واعظ بلندمرتبه در آذربایجان.

شرح مختصر زندگی والدشان آیت اللّه شیخ مرتضی را این گونه نوشته اند:

معظم له در سال 1293 ق در قریه چهرگان از محال انزاب آذربایجان شرقی متولد شده، پدرش مرحوم میرزا علی چهرگانی از علمای خدمتگزار همان قریه بوده اشت. طبق یادداشتی که از والد ماجد قدّس سرّه به ما رسیده، تا دوازده نفر پدرانشان از علمای نجف دیده بوده اند، اما به مناسبت علاقه ای که به محل تولد و نشو و نمایشان داشته اند از نجف اشرف به همان قریه برگشته اند، و مشغول تعلیم و ارشاد شده اند.

این است که اهالی آن قراء بیش از سایر مناطق آشنائی با مبانی اسلامی داشته اند.

والد ماجد پس از گذراندن دوره کودکی در همان قریه از والدش مدتی تلمذ کرده و بعدا به بلده خوی برای ادامه تحصیل رفته و پس از پنج سال اقامت در آن شهر به تبریز رفته، و از اساتید بزرگ آن زمان مانند: مرحوم آیت اللّه سید ابو الحسن انگجی و میرزا حسن مجتهد تلمذ و پس از اتمام دروس سطح به نجف مهاجرت کرده است.

نوزده سال در نجف اقامت داشته و در فقه و اصول به مراتب والائی رسیده است، و فعلا نوشته هایش در نجف که تقریر درسهای شریعت اصفهانی است موجود است و از خداوند متعال توفیق می خواهم اقدام به چاپ آنها بنمایم.

بالاخره پس از تکمیل دروس خارج و اخذ مدارک اجتهاد از اساتید مبرز حوزه نجف به تبریز مراجعت کرده، و تا آخر عمر در تبریز به تدریس طلاب علوم دینیه و ارشاد و موعظه اشتغال داشته است، و الحق زهد و روحانیت را تا آخر عمر مراعات می کرد. در سال 1381 ه ق در سن 88 سالگی در تبریز در خانه محقری از دنیا رحلت نمود.

سومین فرزند ایشان آقای غلامعلی انزابی که به تجارت اشتغال دارد.

ایشان در روز پنجشنبه 12/ رجب/ 1381 ق مطابق با 30/ آذر/ 1340 ش در تبریز درگذشت، و جسدش به قم انتقال داده و در وادی السلام به خاک سپرده شدند.

منابع

1- الاجازة الکبیرة 223.

2- المسلسلات فی الاجازات 2/ 230.

3- المفصل فی تراجم الاعلام (الاشکوری- مخطوط).

4- مجله حوزه.

5- مشایخ العلامة الشیخ محمّد علی الاردوبادی (خطی).