حاج شیخ عبد الحسین فرزند آیت اللّه شیخ شعبان و نوه ملا مهدی گیلانی ملقب به (فقیهی)، از دانشمندان و اساتید توانای حوزه علمیه قم بود.
در اوایل سال 1321 ق در نجف اشرف متولد گردید.
در حوزه نجف اشرف
ایشان ادبیات را از میرزا عبد الحسین قفقازی و میرزا مجید گنجه ای کسب کرد، و سطوح را نزد آیات: سید علی کازرونی و شیخ علی مازندرانی به انجام رسانید، آن گاه مدتی چند از حضرات آیات: پدر خود، میرزا علی ایروانی، میرزا محمّد حسین نائینی، شیخ محمّد حسین غروی اصفهانی، سید ابو الحسن اصفهانی و شیخ محمّد علی کاظمی خراسانی در فقه و اصول، و شیخ محمّد جواد بلاغی در علوم قرآنی، و شیخ حسین عارف رشتی در علوم عقلی استفاده نمود.
هجرت به حوزه علمیه قم
پدرش از اعاظم علمای نجف اشرف بود و در سال 1348 ق در آن سامان درگذشت، به همین خاطر یک سال بعد از ارتحال پدر خود به سوی ایران مهاجرت کرد و در قم توقف نمود.
و از محضر آیت اللّه حاج شیخ عبد الکریم حائری یزدی بهره مند گردید، و خود به تدریس متون کتب درسی پرداخت.
نامبرده پس از ورود آیت اللّه سید حسین طباطبائی بروجردی به قم جزو شاگردان و اصحاب و نزدیکان آیت اللّه شد، و چند سالی هم از طرف ایشان در مکه معظمه و مدینه منوّره جهت رسیدگی به امور حجاج به نمایندگی می رفت و خدمات شایانی نمود.
وی دارای اجازاتی است از حضرات آیات: نائینی، غروی اصفهانی، اصفهانی و شیخ آقا بزرگ تهرانی بود.
از آثار او
1- البیع.
2- المکاسب المحرمة.
3- النجاسات.
4- أحکام صلاة المسافر.
5- تروک الاحرام.
6- حاشیة علی شرح السیوطی (فی النحو).
7- حاشیة علی کفایة الاصول.
8- حاشیة علی المکاسب.
9- رسالة فی الأغسال.
10- رسالة فی الغنیمة.
11- صلاة الجمعة.
12- کتاب الاجارة.
13- کتاب الحج.
14- کتاب الصوم.
15- کتاب الطهارة.
16- کتاب الوصیة.
17- کشکول، در سه جلد.
18- لغات عرب.
19- مسایل حج.
20- مقال فی فدک.
21- مقالة فی الارشاد.
22- مناسک حج.
23- منجزات المریض.
24- نیابة الحج.
25- ولایة الفقیه.
بعضی از آثار مذکور نزد برادر صاحب شرح حال یعنی علامه شیخ مرتضی مدرس در تهران دیده شد، و این برادر با خط زیبای خود آن آثار را پاکنویس نموده و ترتیب داده است.
درگذشت
ایشان بامداد روز چهارشنبه 27/ آبان/ 1369 ش در پی بیماری در قم درگذشت، و جسدش در صحن حضرت معصومه علیها السّلام به خاک سپرده شد.