او فرزند شیخ عبدالحسین بن شیخ باقر از علما و محققان و مورخان نجف بود که روز دوشنبه سوم محرم سال 1314.ق در کاظمین به دنیا آمد. اصولاً خاندان آل یاسین یکی از خاندان های علمی بزرگ نجف است که نه تنها شیخ راضی بلکه عالمان، فقیهان و مورخان برجسته ی دیگری هم داشته و دارد.
شیخ محمدحسن بن شیخ محمدرضا بن شیخ عبدالحسین یکی از بزرگان آن خاندان است. او که از فاضل ترین مورخان معاصر عراق بود که در سال های اخیر و پس از انتشار کتاب با ارزش خود در تاریخ زندگی امامان علیهم السلام با عنوان "الائمةالأثنی عشر: سیرة و تاریخ" درگذشت. عزالدین فرزند شیخ راضی نیز از نویسندگان و مدافعان مکتب تشیع است.
او درس نحو، منطق و معانی و بیان را نزد اساتید کاظمین مانند شیخ راضی شیخ محمد حاج کاظم و سید احمد کیشوان و درس اصول و فقه را نزد اساتیدی مانند شیخ محمد رضا زنجانی و سید محمد مهدی صدر و سید حسن صدر خواند، سپس در نجف اشرف در درس
برادرش شیخ محمد رضا آل یاسین و شیخ محمد کاظم شیرازی حاضر گردید.
او توانست در سال 1356ق از برادرش شیخ محمد رضا آل یاسین و سید ابوالحسن اصفهانی اجازه اجتهاد را دریافت کند.
در 15 ذی قعده سال 1372.ق یعنی درست سال انتشار کتابش "صلح الحسن" درگذشت.