راجع به واقعه معروف به «تجلی بانوی تسبیح» در سال 1917 میلادی در شهر «فاطیما»ی پرتغال، آرا و تحلیل های متفاوتی بیان گردیده است. هر چند علمای مذهب شیعه هیچ گاه نخواسته اند حقانیت دینی خود را به چنین وقایعی پیوند بزنند، اما بخاطر معروفیت این واقعه، و همچنین تاثیری که می تواند در مورد بخشی از افراد داشته باشد، می گوییم: مسلمین عموما نسبت به حضرت مریم مقدس به عنوان بانویی پاکدامن می نگرند که دارای شأن و احترام ویژه ای است. (آیات متعددی از قرآن مجید و حتی نامیدن سوره ای از قرآن به نام این بانوی بزرگ، گواه مناسبی است بر این مساله) و تجلی وی را در زمان حاضر بعید نمیدانند، اما با این وجود ظاهر امر نشان میدهد که آن واقعه مختص به سرور زنان جهان، حضرت فاطمه زهرا «س» دختر عظیم الشأن حضرت محمد (آخرین فرستاده الهی) میباشد و نامیدن آن شهر که سابقا دهکدهای بیش نبوده به این نام، با وجود اینکه دلیلی بر اینکه این نام پیش از این واقعه نیز بر آن دهکده که امروزه شهری شده است اطلاق میشده وجود ندارد، شاهد گویایی بر این امر تلقی میگردد و همچنین اوصافی که برای آن بانوی تجلی یافته برشمردهاند عموما در مورد حضرت فاطمه صدق میکند و بنابراین مسئله، روشن است که مصداق بانوی تسبیح به دست، حضرت فاطمه میباشد. چرا که طبق روایات، تسبیح دانه دار ابتدا توسط این بانوی مقدس برای شمردن اذکار یاد داده شده توسط پدر بزرگوارش، پیامبر اسلام، در عالم اسلام مطرح گردیده است. [i] و دلیل محکمی وجود ندارد که در زمان حضرت مریم «ع»، برای شمردن اذکار، تسبیح بکار برده میشده و با اینکه کیفیت اذکار زائرین زیارتگاه "فاطیما" هنوز روشن نیست، اما به دست داشتن تسبیح توسط آن زائران دلیل یا قرینهای است در مورد این امر، همچنانکه ما مسلمانان نیز به هنگام تشرف به زیارتگاههایمان، تسبیح دانهدار به دست میگیریم که این خود نشان میدهد که هر دو دستور العمل از یک منبع صادر شده است و یا یکی از دیگری اقتباس شده است.
در مورد پیام آن بانوی تجلی یافته به پاپ، آن گونه که واتیکان بعدها اظهار کرد، این بود که «برای پایان یافتن جنگی که در جریان است (جنگ جهانی اول) دعا کنید».
اما ظاهرا پیام آن بانوی مقدس بیشتر از این بوده است که امید داریم این پیام آنچنان که بوده است و بدون تحریف در دسترس همگان قرار گیرد.
جستجو در قاموس نور