چرا حضرت معصومه س به قم هجرت کردند؟
فاطمه معصومه (س) مشهور به کریمه اهل بیت، دختر امام کاظم (ع) و خواهر امام رضا (ع)، از بانوان برجسته و بافضیلت خاندان اهل بیت (ع) و از جمله امامزادگان مدفون در قم است که زیارت مرقد او نزد شیعیان از جایگاه ویژهای برخوردار است.
صاحب کتاب تاریخ قم می گوید: در سال ۲۰۰ مأمون خلیفه عباسی، امام علی بن موسی الرضا (ع) را از مدینه به مرو به جهت ولیعهدی آن جناب طلب نمود و خواهر ایشان در سال ۲۰۱ به قصد دیدار برادر از زادگاه خود (مدینه )راهی مرو شد.[1] گفته شده فاطمه معصومه پس از دریافت نامه برادرش، خود را آماده سفر نمود.[2] حضرت معصومه با کاروانی از بستگان و خویشانِ خویش راهی ایران شدند. چون به ساوه رسیدند دچار جنگ سختی با دشمنان اهل بیت شدند و همه برادران و برادرزادگان وی به شهادت رسیدند. فاطمه معصومه پس از دیدن جنازه های غرقه به خون عزیزانش به سختی بیمار شد.[3]وی پس از این جریان، خادم خود را امر فرمود که او را به قم ببرد.[4]
قول دیگر آن است چون خبر بیماری ایشان به آل سعد رسید تصمیم به آن گرفتند خدمت ایشان رسیده و از وی درخواست کنند تا به قم بیایند. در این میان موسی بن خزرج بن سعد اشعری یکی از اشعریان قم[5]و از اصحاب امام رضا (ع) بر این امر تقدم جست و خدمت فاطمه معصومه رسید. مهار شتر ایشان را گرفت و ایشان را وارد قم ساخت و در خانه خویش منزل داد[6]در بعضی از منابع متأخر روز ورود حضرت معصومه (س) را ۲۳ ربیع الاول دانسته اند.[7]
فاطمه معصومه ۱۷ روز در این خانه ساکن و به عبادت و راز و نیاز مشغول بود. اکنون عبادت گاه ایشان در منزل موسی بن خزرج در شهر قم، به (ستیه( یا «بیت النور» مشهور است.[8]
پی نوشت:
[1]. امینی، الغدیر، ج۱، ص۱۷۰.
[2]. داخل بن سید، من لایحضره الخطیب، ج۴، ص۴۶۱
[3]. تشید، قیام سادات علوی، ص۱۶۰.
[4]. ناصر الشریعه، تاریخ قم، ۱۳۸۳ش، ص۱۶۳.
[5]. مجلسی، بحارالأنوار، ۱۴۰۳ق،ج۴۸، ص۲۹۰.
[6]. مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۴۸، ص۲۹۰.
[7]. حضرت معصومه، فاطمه دوم، ص۱۱۱.
[8]. قمی، منتهی الآمال، ج۲، ص۳۷۹.