×

صد بحر آتشین

زنده یاد، استاد مهرداد اوستا هرشبنمی درین ره صد بحر آتشین است دردا که این معما شرح و بیان ندارد چه مایه دشوار است، سرگذشت زندگی مردی بزرگ را نگاشتن که سالیان دراز می باید برعظمت نامحدود و فراگیر او بگذرد، تا لیکن شنیدن و دریافت آن جان و دلی است، که می باید فضل الهی شامل آن بوده باشد و خواست الهی چنان بود که این هرشبنمی درین راه صد بحر آتشین است دردا که این معما شرح و بیان ندارد در آن حال ناگفتنی، در هوایی و نسیمی دم می زد که هزاران هزار سال آن سوتر از عالم مادی بود . دیدن روی ترا دیده جان بین باید این نه در مرتبه چشم جهان بین من است و آن آرمان مقدس، که بنا به گفته دلاویز او در این ترکیب زیبا "اسلام ناب محمدی (ص) "، فریادی بود فراگوش وجدان بشر، اسیر هم بدین معنی بود که: "موشه دایان" پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران گفت: "این انقلاب و پیروزی آن توفان مهیبی است که بلندترین موج آن ضربه هرکسی بیان می کند; در حالی که هرگاه خودبینیهای مردان، زندگی را به مرگ تهدید کرده است، این زن بوده است که فریادرس زندگی علیه مرگ بوده چنانکه به عنوان مادر در تحقق نهضت اسلامی نقشی باشکوه به عهده داشته است که حتی هنر با زبان این میراث بزرگ و مقدس از نیاکان آسمانی او بود که تنفس جز در فضای آزادی از برای جملگی ناممکن بود، همانگونه که دنیای

چکیده ماشینی


تعداد بازدید : 1975     تاریخ درج : 1390/08/08

122

زنده یاد، استاد مهرداد اوستا

هرشبنمی درین ره صد بحر آتشین است

دردا که این معما شرح و بیان ندارد

چه مایه دشوار است، سرگذشت زندگی مردی بزرگ را نگاشتن که سالیان دراز می باید برعظمت نامحدود و فراگیر او بگذرد، تا گوشه ای از جلالت بی کرانه وی به نگارش درآید; و چه دشوارتر، از این سرگذشت حتی به اشارتی گذشتن ...

زیرا که این کار نخست ملازمه با تحقیقی دراز دامن و مستند و مستدل پیدا می کند که ممتاز بودن انقلاب او را در قیاس با هر انقلابی دیگر، پس از رسالت پیامبران، به اثبات برساند .

نخست پنجه درافکندن او با حکومتی که استمرار نظام شاهنشاهی اش را، دو ابرقدرت جهان تضمین کرده بودند . نظامی نیرومند، متکی بر ارتشی که با آخرین و مدرنترین اسلحه ها و آرایش در دریا، هوا، و زمین مجهز بود . قدرتی; نگهبان منافع بزرگترین قدرت زمان، یعنی امریکا و هم پیمانانش در شعاع وسیعی از حوزه خلیج فارس تا اقیانوس هند; و پیروز آمدن بر آنچنان قدرتی; و انقراض سلطنتی که دوهزار و پانصدسال سایه شوم و دوزخی اش برملتی فرمان رانده بود .

درافتادن با چنان نظامی و آن نیز با سلاح یک آرمان، و اندیشه و ایمان، و با سخن روشن تر با سلاح اسلام ناب، و از میان برداشتن آن قدرت و سلطنت نه چنان خطیر بود که در باور هیچ یک از مفسران سیاسی جهان در گنجیده باشد آن هم برای مدتی کمتر از چندماه! مهمی بود که پیروز آمدن برآن بدون تاییدی آسمانی، و اراده مجلل مردی آسمانی، امکان ناپذیر می بود، تا بدان حد که حتی رئیس دولت موقت، ضمن یکی از سخنانش بر صفحه تلویزیون گفت: "البته اشکال عمده این انقلاب، در مدت زمان بسیار کم آن بود! ... " بدیهی است که ایشان فراموش کرده بودند که هیچ انقلابی در هیچ دوره ای از دوران خود آن گونه که این انقلاب مقدس، توانسته بود چنان در اندک مدت همه طبقات و اصناف مردم، از مرد و زن و خرد و کلان را همداستان و پاسخگوی یک فرمان سازد، از عهده برنیامده بود .

نکته دیگری که این برتری را، بردیگر انقلابها، به گواهی دقیق ترین بررسیهای تاریخ استدلالی مسلم می دارد، این است که دست کم پیروزی هر انقلابی از قرن شانزدهم تا عصر انقلاب صنعتی اروپا، معلول علتهایی بوده است; که علت نخستین و شاید که علت اصلی آن بحرانهای اقتصادی و مادی و ضعف و ناتوانی حکومت، و هرج و مرج اوضاع جهانی، که جنگهای بزرگ; و درگیریهای کمابیش میان دولتها از آن جمله بوده است .

برای مثال انقلاب فرانسه که حکومت لویی شانزدهم، فساد و ضعف سلطنت، اختلاف قدرت طلبان داخلی و گرسنگی و درماندگی ملت، علل کوچک و بزرگ آن بود، و یا انقلاب روسیه، که جنگ جهانی اول، بازگشت شش میلیون سرباز ژنده پوش - جملگی روستایی و دهقان - ، نابودی کشاورزی و قحط و گرسنگی مهیبی که مردم به ناچار حتی مردگان مدفون در گورستانها را می خوردند، و ضعف ارتش روسیه تزاری خاصه پس از شکست هولناک در جنگ، موقعیت را برای بالشویکها فراهم آورد .

در کشوری به وسعت و عظمت روسیه، حزب با رهبری لنین، و هواخواهان آنکه هرگز از سی هزار نفر متجاوز نبوده است . از علل مهم دیگر انقلاب، موقعیت سیاسی آن روز جهان، در وهله اول انگلیس به عنوان قدرتی بزرگ است که می خواست حریف را، در درگیریهای داخلی سرگرم بدارد .

نگارنده مقاله علل و تفاوت میان انقلاب اسلامی ایران با دیگر انقلابها را به استناد بیش از ده هزار برگ ... روشن ساخته است که علت اصلی این حرکت ممتاز و متعالی همانا نیازی معنوی و ندایی الهی بوده است ... و پیروزی آن خلاف هر انقلاب دیگری، پیروزی یک آرمان بوده است .

انسان! از آن روی پس از ذات آفریدگار در سیر به سوی کمال، برترین آفریده است که می تواند به صفات خدایی موصوف باشد و به حکم کتاب حکیم; حقیقتی است برتر از ملکوت! همچنان که در سیر به سوی فرودستی از شیطان فروتر آید ...

مفاهیم در وی به معنی آزادی، در مفهوم الهی سخن، و لاجرم روان انسانی - الهی اش; پیوسته بیزار از اسارت و بردگی است ... و سرگذشت حماسی او چه به تمثیل در افسانه ها و چه به گواه حقایق مسلم; در عرصه تاریخ جدالی بی وقفه با طاغوت و بتان و خدایان برساخته (خواه به مفهوم مادی و خواه درونی و معنوی) بوده است; به حکم همین حقیقت مسلم است که انسان در این عصر; بسی بیش از هر عصری در سلسله ناگسستنی اسارت و بت پرستی گرفتار آمده است .

به حکم همین اصل مسلم، انسانی که مصداق این مفهوم، یعنی آزادی نباشد هرچه باشد حتی اگر ملک باشد انسان نخواهدبود!

هیچکس نمی توانست باور داشته باشد، در شهری که در آن روزگار به روستایی بزرگ بیشتر می مانست، در خانه ساده و کوچک اما سعادتمند کودکی چشم به جهان خواهد گشود که می بایست سرنوشت جامعه ای را دگرگون سازد .

تقدیر چنین خواسته بود که روزی با دست او یکی از بزرگترین و حماسی ترین تحول فکری و اجتماعی در سراسر تاریخ تحقق پذیرد . به راستی چه کسی می توانست باور داشته باشد که در سیمای معصوم و سعادت بار آن کودک اراده مردی در حال تکوین است که مظهر اشرافی ترین خواسته های الهی خواهدبود؟

تحقق خواستی که روزگاری به وقوع بپیوندد که بشر به مفهوم اشرف آفریدگان خداوند، زبون هراس انگیزترین بتان تاریخ، یعنی ماشین خواهد بود .

ماشین و تکنیک، خدایانی که عرصه فضا را جولانگاه تاخت و تاز اراده قهار خود ساخته اند .

انسان! نیایشگر خدایانی است که با فکر و دست او ساخته شده اند، به جای او می اندیشند، تصمیم می گیرند و سرانجام به جای او فرمان می رانند .

بشر! آفریده مسخ شده، بازیچه قدرت پدیده خود، بشر اسیری که حتی اسیرتر از اسرای روزگاران ماقبل تاریخ است و بدان مغرور که می پندارد همه زنجیرهای اسارت را از دست و پای اندیشه و اراده خویش درگسسته است .

آنگاه دستگاه تبلیغ به یاری همین تکنیک، تلویزیون، رادیو، سینما و ساختن تصاویر و صحنه هایی چنان چشم فریب، که با القای نظریه های دروغ، از هیچ همه چیز بسازد و بینندگان را به هزاران ترفند ماشینی به پذیرفتن یکی و آنگاه، هرآنچه او می خواهد وادارد .

جادوی تبلیغ آنچنان آدمی را به روح و اندیشه اسیر خود ساخته است که خود از آن کوچکترین خبری ندارد .

او می بایست نه با نیروی نظامی، بل با نیرویی فراتر از عرصه فرمانروایی ماشین، این زنجیرها را از دست و پای جامعه بردارد .

پیام آور، و منادی آزادی گوهر انسانی باشد .

کودک را نامی شگفت انگیز نهادند!

روح ا ... !

چرا که زمان وی آغاز دوران اسارت روح بوده است و روح را، سلاحی روحانی و خدایی می باید تا آزاد سازد .

او منادی اسلام ناب محمدی (ص) بود . اسلامی خلاف مسیحیت و یهود، که در تعریف انسان را اراده ای مقهور قدرت می دانند، انسان اراده ای بود پیروز برقدرت; انسانی که در مراحل کمال می تواند برهر قدرتی پیروز آید .

روح ا ... که به اصالت گوهر و تبار از سلاله پاکترین و مقدس ترین پیامبران و اولیای خداوند بود; خلف پاک خاندان رسالت .

لاجرم از همان کودکی در یک خاندان روحانی و عالم دیده به جهان گشوده بود که دل و جانش را نوای دلاویز و آسمانی قرآن حکیم مترنم می داشت .

این استعداد شگرف و ملهم به الهامات آسمانی به حکم برترین معجزات پیامبری، چنان دریافته بود که وحی الهی پیوسته در عرصه عالم فوق مادی روح ساری و جاری است . امکان دارد، از میان هزاران هزار گوش برخی به گوش جان، بتوانند آن را بازشنوند . لیکن شنیدن و دریافت آن جان و دلی است، که می باید فضل الهی شامل آن بوده باشد و خواست الهی چنان بود که این دریافت، در توان هوش و اندیشه روح ا ... باشد .

هم بدین سبب بود که به هنگام شرح آیات کتاب مبین، آثار وجد بارقه ی شوقی وصف ناپذیر، سراسر وجود او را فرامی گرفت، تبسمی حیرت انگیز، نشانه استیلای شگرف الهی و فوق طبیعی ناشناخته ای از برق نگاه و سیمای او لایح بود . آن چنان که گفتی روان او در عالمی بیرون از این عالم، گرم عرصه پیمایی است و فراسوی کانون نگاهی دوخته برعالمی مجرد از عالم مادی .

انسانی که روی سخنش با جمع بود، جمع؟ نه که با جامعه ی بشری با مردم آینده با آینده ی بشر در اقطار عالم، گفتگو داشت .

حضور بی چون و چند خداوند را احساس می کرد، او بود که با وی سخن می گفت، هم از این روی در بیان آیات الهی، چنین می گفت: "هرکلمه ای از کلمات این آیات و کلام، تا بی نهایت جلوه دارد معانی بی نهایت آیات کریمه قرآن! "

در آن حالت که با پروازی بلند در لایتناهی بود، لرزه بروجود نیوشنده در می افکند، نیوشنده ای درعین حال گوینده!

هرشبنمی درین راه صد بحر آتشین است

دردا که این معما شرح و بیان ندارد

در آن حال ناگفتنی، در هوایی و نسیمی دم می زد که هزاران هزار سال آن سوتر از عالم مادی بود .

تنفس در نسیمی ملکوتی، خدایی، روان او در مسیر روایحی آنچنان رحمانی در پرواز بود، که نه کس را بدان راه بود و نه او را از خرد خبر .

روزی که از "سماوات" سخن به میان آورد، چنین گفت: سخن از سماوات، یعنی مراتب و مراحلی فوق عالم مادی; عالمی که جز با چشم معنی، آن را باهیچ چشم و وسیله مادی، نتوان دید . ورنه این ستارگان و کهکشانها جملگی منظومه هایی از ثوابت و سیارگانی هستند، که ستاره خاکی زمین ما نیز یکی از آنهمه نقاط درخشان است .

"سماواتی" را که قرآن کریم از آن سخن به میان می آورد، بیرون از عالم مادی است; مجرد از هرچه که بدان اطلاق ماده توان کرد . در توصیف "سموات سبع" گفته شد که پیروزی او، برترین پیروزی و آسمانی ترین پیروزی یک "آرمان بود" در حالی که پس از پیروزی انقلاب مقدس پیامبران، که برترین و خاتم آنان پیامبر اسلام بود، هیچ انقلابی، بیان پیروزی یک آرمان نبوده است، آرمانی و اعتقادی که در دلها و وجدانها جایگاه آن باشد .

آنجا که از دسترس دوربینهای کیهانی، بیرون است . آنجا که دست هیچ نیرویی ماشینی، و هیچ ترفند و جادویی به دامان آن نخواهد رسید ... دور از دسترس، تا بی نهایت .

بی تردید به قول عین القضات مومن که یکی از اسامی خداوند است! بیان این امنیت لایتناهی در وجود آدمی است .

دیدن روی ترا دیده جان بین باید

این نه در مرتبه چشم جهان بین من است

و آن آرمان مقدس، که بنا به گفته دلاویز او در این ترکیب زیبا "اسلام ناب محمدی (ص) "، فریادی بود فراگوش وجدان بشر، اسیر در چنبر اسارتی چنان جانگداز .

تو را از کنگره عرش می زنند صفیر

ندانمت که درین دامگه چه افتاده ست

برتری نهضت مقدس او، زدودن غبار ابهام از همان آرمان مقدس "اسلام ناب محمدی" بوده است و پیروزی آرمانی اینچنین، خلاف هر انقلابی دیگر که از جانب غرب، پس از انقلاب صنعتی، از آغاز قرون معاصر، یعنی انقلاب کبیر فرانسه، که علل آن به اشارتی نگاشته آمد . حال اگر به انقلاب اکتبر که مدعی تحقق یک "آرمان مادی" بود نگاهی افکنیم! که براساس "مانیفست کمونیزم" یا " انترناسیونالیزم" ... متکی بود! به حکم همین "انترناسیونالیزم" یعنی انقلاب جهانی کارگری!

براساس همان مانیفست با اعلامیه کمونیزم; که یکی از دو دکترین یا رساله های (1) دو یهودی آلمانی تبار انگلیس، یکی کارل مارکس، و دیگری فردریک انگلس "می باید همه کارگران و زحمتکشان جهان در یک روز معین علیه حکومتها در همه این کشورها انقلاب کنند که بنابه نظریه آن دو، رهبری این کارگران را، دو کشور صنعتی انگلیس و کارگران آلمان آن زمان به عهده داشته باشند" .

این دو ایده آلیست مادی اندیش تصور نمی کردند که روزی ایالات متحده امریکا; قدرت برتر صنعت را در دست خواهد گرفت، زیرا آن مانیفست نمی توانست از قرن نوزدهم که واقعیت زمانی داشت، نظری به نیمه دوم قرن بیستم بیفکند .

که با درنظرگرفتن کشورهای صنعتی اروپا، پس از انگلیس، آلمان و فرانسه; کشورهای اسکاندیناوی (دانمارک، سوئد و نروژ)، بلژیک، هلند، اتریش، ایتالیا، سوئیس، چک اسلواکی، یوگسلاوی، لهستان، آلبانی، اسپانیا، پرتقال و ... به مفهوم صنعتی - کارگری از روسیه تزاری پیش بودند، چراکه روسیه آن زمان با داشتن زمینهای وسیع کشاورزی که تقریبا سراسر اروپای شرقی را از یکسو، و سراسر آسیای شمالی و قفقاز، ارمنستان، و بیشتر فلات پامیر را، و خراسان شمالی یعنی سرزمینی، تا آن سوی جیحون را، از سوی دیگر در دست داشت و از هرج و مرج و ناتوانی حکومت ایران سؤ استفاده کرده و با هزار افسوس، زادگاه بوعلی سینا، رودکی و خاستگاه زبان و ادب و فرهنگ فارسی دری را به تاراج برده بود . باری، به هرحال روسیه تزاری با مساعدت آب فراوان رودخانه های ولگا، و دن و خاک مزروعی سیاه "چرنیزیوم" که بهترین خاکهای زراعی بود، بیشتر و بهترین گندم و جو و جوی سیاه را در مقام اول به دست داشت . اصولا "روس - روستیک" روستایی، چنانکه گفته آمد حتی باز این آن زمان نیز در صنعت قابل قیاس نبود .

لاجرم در نظریه آن دو "ایرویولک" نظریه پرداز، روسیه جز آخرین کشورهایی بود که می بایست به انقلاب درپیوندد و دیده شد که همین نظریه مارکسیزم را، لنین و حزب کوچک او با استفاده از فقر موجود، و نابودی کشاورزی، قحطی و گرسنگی تا بدان حد مهیب بود که ایران آن زمان، به گرسنگان و قحطی زدگان آن کشور، گندم، جو، برنج و گوشت برای یاری به طور بلاعوض ارسال می کرد; به وعده نان نه به وعده آرمان، حتی اگر صددرصد مادی باشد، حکومت را به دست بلشویک داد .

فرخی یزدی شاعر و مدیر روزنامه توفان; این بلا را ضمن غزلی بدین گونه به واسطه کمک مردم ایران به نظم درآورده است:

نمود همچو ابولهول رو به ملت روس

بلای قحط و غلا برمثابه کابوس

تا آنجا که اشاره می کند به سواحل رودخانه ولگا، که کشاورزان زمینهایشان به سبب نابودی کشاورزی، که جملگی می خواستند کارگر باشند، براساس "دیکتاتوری پرولتاریا" یا دیکتاتوری کارگری (اندک مایه دهقانانی را، که از جنگ جهانی اول بیکار و گرسنه، به شهرها و روستاها حمله ور می شدند تا از گرسنگی نمیرند) به سوی کارگاهها روانه شهرها، خاصه مسکو، و شهرهای بزرگ دیگر سیل وار سرازیر شده بودند .

یکی به ساحل ولگا ببین که ناله زار

فشار گرسنگی را چسان کند محسوس

یعنی احساس می کند

کنون که ملت روس است با مجاهد دچار

که تهمتنی است ای سلاله سیروس

و همان گونه که می بینیم، ملت روسیه، و انقلابی که به نابودی کشاورزی غنی خود; طی سالهای پس از انقلاب 1917 اکتبر بدین روز افتاده بود، بناهماهنگی مردم که به استناد همه تاریخهای مستند، هیچ بجز گروهی معدود، آن هم با تحصیلات و مواد اندک، از چیزی بانام آرمان کمونیزم با خبر نبودند ... بحران پولی که تا سال 1921 ادامه پیداکرد بهای یک تخم مرغ به ده هزار روبل و بهای یک سیب به همان اندازه رسید .

به ناچار; آنچنان نبود که مردی بزرگ یک روز بگوید حکومت جمهوری اسلامی ایران - و همه از این معنی باخبر باشند و در مقام پاسخ بدان عملا جملگی مسلمانان از هرگروه شیعی و سنت و جماعت در یک اکثریت قریب به اتفاق پاسخ مثبت بدهند .

درحالی که هر انقلابی، در هر کشوری پیش از هر چیز می تواند جنبه ای ناسیونالیستی داشته است، مردم روسیه از برای رهایی کشورشان مگر چیزی از این معنی، مقدس تر از نان ادراک می کردند؟! و گروهی که چیزی از آن می دانستند در کشوری به عظمت روسیه از سی هزار نفر تجاوز نکردند; و آنچه را که بیش از هرچیز مقدس بود، کارگر بود که هرگز به نظر نیامد که روزی امکان دارد یک دستگاه کامپیوتر، در یک کارخانه بزرگ، که کار دویست هزار کارگر را بسیار دقیق تر انجام دهد، به فکر آن صاحبنظران نرسید! ...

دراین مقامه یا دیباچه، اثبات یک حقانیت تاریخی زیر عنوان: پیروزی امام و تحقق نهضت مقدس او پیروزی یک آرمان بود! آرمانی که با رحلت او، عزم رحیل نکرد، بل همچنان; با همه بیدادها و انصاف خوارگیهایی که از دشمن در سراسر جهان براو می رود، زندگی خواهدکرد، که تازه زندگی را آغاز کرده است .

هم بدین سبب بود که: استقبال مردم از وی به هنگام بازگشت پیروزمندش به کشور اسلامی همه شعارهایی که پشتاپشت، به پیشواز نگاشته شده بود . قبول و پذیرش آن آرمان مقدس بود که:

نه شرقی، نه غربی، جمهوری اسلامی! ... جمعیتی که از میلیونها در می گذشت بی سابقه ترین پیشواز در سراسر تاریخ و آنگاه که: آن همای عرش پرواز بام ملکوت به پرواز درآمد; مشایعتی آنهمه باشکوه داشت; آنچنان در سپردن راهی از جماران، تا بهشت زهرا را جمعیت سوگوار و نوحه گر، اشک ریزان فراگرفته بودند، که بارها رادیو و بلندگویان از مردم می خواستند، در آن گرما و تابش خورشید بیش و بیشتر نشوند و راه آمد و شد را مسدود نسازند; آرمان مقدس پس از رحلت رهبر، همچون امانتی اسلامی به فرزند خلف خود آیت ا ... سیدعلی خامنه ای، رهبری را به اتفاق آرای علمای بزرگ و فقهای نگهبان، مجلس شورای اسلامی; و فریاد فراگیر همگانی در ایران و بیرون از مرزهای جغرافیایی ایران، هرجا گروه مسلمانی علیه اسارت جایگاه دارد، تایید کرد .

زملک تا ملکوتش حجاب برگیرند

کسی که خدمت جام جهان نما بکند

هرفرد از آحاد آدمی، در سیطره ادراک و احساس خود، امکان دارد که در یک روز بنا به اقتضای حساسیت جسمانی و روحی خود، چندین بار عصبی شود، عقیدتی را بپذیرد و عقیدتی دیگر را مردود بشمارد . کینه بورزد، اسیر خشم، یا محبت گردد، لیکن یک ملت، و تغییر جامعه آن امری است که نیاز به سالها و عمرها و قرنها دارد .

قرنها می باید بگذرد تا در اثر القای اندیشه ای، و یا فکری مسلکی و آرمانی، چنان فراگیر شود، که آن جامعه را متحول سازد!

هرگاه تحول از نوع مادی و نفسانی باشد، در مدتی کمتر از ده سال می تواند ملتی را به سوی انحراف، انحطاط و فحشا بکشاند، تنها در این میان آن گروه اندکند که استوارتر از هرچه، که بیندیشی; در مقابله با ناکامیها و مصایب، و فجایعی که برآنان بتازد، بیشتر آبدیده خواهندبود .

اندربلای سخت پدید آید

فضل و بزرگمردی و سالاری

این گروه، آن افراد تنهایند، که چنان زندگی می کنند، و لرز آن دارند که اگر ذلتی و لغزشی پیش آید فرشته با دست دعا نگاهدار آنان خواهدبود .

لیکن اکثریت را پیوسته محرومی و سختیهای زندگی، که در رهگذر آنان است; مگر خضری راهنمون آید وگرنه

گزار برظلمات است، خضر را می گو

مباد کاتش محرومی آب ما ببرد

این لغزش، حتی مردمان به گوهر و نژاده را تهدید می کند و ای بسا که آتش محرومی آبروها را برباد داده است .

هرگاه در محکمه وجدان و انصاف به داوری بنشینیم، خواهیم دانست که:

متحول ساختن جامعه ای، به ناگهان، و تغییر ناگهانی آن در مدتی کمتر از آنکه به شمار درآید کاری است کارستان جامعه ای، در تحول از بردگی به آزادگی، می باید امری ناممکن باشد ... تغییر جامعه، و آنچه را در اثر القای - بیان یکسر، دل و جانش را بدان خوگر ساخته است . دیگرگونه ساختن: تعریفش ناممکن است; تنها می توان این معنی را احساس کرد!

که یک امت در جان و دل می دید که در استیلای شورانگیز تقدیری چنان مقدس و خدایی قرارگرفته است، در استیلای حقیقی بس عظیم، و در عین حال مهیب که مهابتش از حیطه توان آنان بیرون است .

تقدیری انسانی - خدایی که می بایست با ایثار همه چیز خود همه آن قراردادها، و باورهای تبلیغاتی غرب، که در مدتی افزون بر چهارقرن با هزینه های سرسام آور - بر جامعه بشری تحمیل شده است، زیرپا نهاده است .

توطئه صهیونی: هنگامی که گوشه ای دیگر از تعیین بی همتای امام و ضرورت نهضت مقدس او را به مطالعه درمی آوریم، می بینیم که این نیازی بود که از وجدان جامعه بشری فریاد برمی آورد .

فتنه جهانی صهیونیست که از اوایل قرن نوزدهم برمقدرات جهان فرمان می راند; فتنه ای که از یکسو اروپا، از دیگر سو امریکا، و سرانجام آسیا و آفریقا را به زیر فرمان خود دارد .

به اشکال و نامهای مختلف، پرستش مادی را، جایگزین اراده معنوی انسان ساخته است; که شرح آن نه در یک مجلد، بلکه در مجلدهای مختلف و مستند می باید نگاشته آید و راز سربسته این اسارت مادی گشوده گردد .

نهضت اسلامی، و انسانی او، در تعارض با مکاتب و مسلکهایی زیرنامهای سوسیالیزم، ناسیونال سوسیالیزم، پراگماتیزم، کمونیزم ... و مکاتب پیسیک آنالیزم در عالم، که در یک تعریف بیان نابودی ارزشهای انسانی است، آنگاه پدید می آید که او با تحقق انقلاب خود پرده از آنها برگرفت و دانسته آمد که اینهمه بیان استقرار اسارت در مقابله با آزادی، قراردادهایی زیر عنوان قانون علیه عدالت، تکامل به جای کمال جویی زیبایی و هنر، نفی ارزشهای زندگی آدمی، که جملگی ریشه در مسلکی صددرصد مادی و شوم صهیونی داشتند، زشت ترین و اسارتبارترین فاجعه قرن نوزدهم و بیستم در طول قرون و اعصار .

و انقلاب مقدس او که پرده از سیمای صهیونیزم جهانی فرود افکند ... هم بدین معنی بود که:

"موشه دایان" پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران گفت: "این انقلاب و پیروزی آن توفان مهیبی است که بلندترین موج آن ضربه مرگباری است که متوجه اسرائیل خواهدبود . "

در حالی که می بایست اعتراف می کرد این موج علیه صهیونیزم جهانی است!

توطئه شوم صهیونی، علیه ارزشهای انسان، براساس ترفندی آنچنان شیطانی، در همه مظاهر فرهنگی و اعتقادی انسان، به سود غولان جهانخوار، بنا یافت که، همه آنچه را که براساس اعتقاد معنوی، و مردمی بنا شده بود، در سقوط انسان به سوی مفاسد و بردگی آن مظاهر در عالم فلسفه، علم، هنر، دگرگون ساخت .

در عرصه تاریخ ترفندهای شیطان و نیرنگهای اسارتبار او، خلاف معتقدات، ایمان و ارزشهای والای انسان بسیار بوده است، لیکن همگی در قیاس با فتنه صهیونی اش بسی ناچیز بوده است .

هرگاه چنین بزرگمردی، به رهایی انسان از قیود اسارتبار این ترفند شیطانی گام فراپیش نمی نهاد، بی هیچ تردید با شکست اعراب در جنگ شش روزه، و قرارداد ننگین کمپ دیوید، و تسلیم کشورهای خط مقدم جبهه علیه صهیونیزم، نه تنها امپراتوری این شیطان از نیل تا فرات مسلم شده بود، بلکه بدان معنی بود که لشکریان صهیونی مصر، عربستان، و کشورهای ریز و درشت تا عراق مسخر او می شد، و بدان معنی بود که همگان در سیطره مادی او قرارمی گرفتند، چنانکه ایران شاهنشاهی آن زمان هشتاد درصد نفت اسرائیل و شصت درصد اقتصاد او را در ضمانت داشت . هولناکتر از این شکست آرمان بزرگی بود، که اسلام نامیده می شد .

چرا که در همان عصر انقلاب صنعتی در اروپا صهیونیزم بود که تعریف انسان را در مکتب اقتصاد با نام کمونیزم، پدیده ای صددرصد مادی! ارائه داد .

چنانکه می دانیم دو یهودی انگلیسی با نامها کارل مارکس و فردریک انگلس، پیش از انتشار مانیفست کمونیزم، در رساله ای بانام مساله یهود، کار را با نعل وارو زدن، از برای معانی صهیونیزم روشن ساخته بودند .

چنانکه می دانیم در روسیه لنین، کالیفنین و تروتسکی و چند یهودی دیگر بلشویک را بر ملت روس تحمیل کردند چنان تحمیلی که در جماهیر شوروی تعداد کشته شدگان تصفیه تا مرگ استالین به شصت میلیون انسان رسید و این جنایات هولناک بود که دیگر بار مساله تفتیش عقاید (انگیزیسیون) در استقرار یک مسلک مادی، پس از جنایات دهشتناک تفتیش عقاید در عالم مسیحیت، از اسپانیا، ایتالیا، یونان، فرانسه، انگلیس، و دیگر کشورهای اروپایی، و شدت دامنه آن برقاره جدید خاصه امریکای جنوبی، مرکزی و شمالی با نام مسیحیت، در عرصه خونین تاریخ تکرارشد .

از دستبرد مرگ زمردان روزگار

دستی نماند تا که برآید از آستین

آنگاه یهودی دیگری بانام زیگموند فروید، مکتب روانشناسی و تشریح روانی را منتشر ساخت; که با تعریف او، انسان و حالات عصبی اش، معلول عقده های محرومی، و از آن جمله که عمدتا برآن تکیه دارد انسان او در تعریف، پدیده ای است معلول عقده های جنسی .

با همه انشعابهایی که در این مکتب پدیدآمد، این واکنشهای عصبی همان روحی است که پیشینیان از آن سخن به میان آورده اند!

حالتی به مراتب، ناتوان تر از معلولهایی که جسم را در مقابله با بیماری و مرگ یاری می دهند! ... سپس، به مکاتبی همچون پراکمانیزم، نظریه ویلیاجمس امریکایی و جان دیویی ... در فلسفه انحرافی دیگری که بنابه فرضیه خود، انسان را به تعریف جدا از دیگر پدیده های مادی به توصیف درمی آورد . ژان پل سارتر یهودی دیگری است که فلسفه سورن کی یرکگارد را تحریف کرده است، مکتب اصالت بشر (اگزیستانسیالیزم) را، بنیان می نهد .

در داروگیر این توطئه منحط; آنگاه در اسلام مسلکهایی پدیدار می شود، از جمله مسلک وهابی برساخته عبدالوهاب خان از اهالی جهودباره (جوباره) اصفهان، مسلک بابی وسیله جوانی سخت عامی با نام سیدعلی محمد باب، و با تحریف در عقاید او دیگری با نام میرزاحسین علی بها، مسلک بهایی، و مسلکهایی زیر عنوانهای ازلی و ... از این دست; دارای آرایی چندان سخیف، که سخافتشان حد و مرزی نمی شناسد .

جالب اینجاست که بیشتر یهودیان و زرتشتیان، به مسلک بهایی اقبال می کرده اند! و این به نظر شگفتی پدید نمی آورد که می بینیم، بهاییان دارای شهر یا قبله ای در اسرائیل باشند که همان شهر "حیفا" است .

به یهود اشارت بسیار رفته است، و این نه بدان معنی خواهدبود که این قوم همگان فرومایه اند، نه سخن برسر مسلک صهیونیست و بس .

و جهان زیر نام دو قدرت غرب و شرق، از اروپا گرفته تا امریکا، افریقای جنوبی، استرالیا، جزایر اقیانوسیه، استرالیا، و جنوب شرقی آسیا و شرق آن; هرچند دو قدرت متخاصم را به ظاهر دربرمی گیرد، لیکن در اساس اینهمه هیاهو برسر "بارگی مرد صوفی" است که در مثنوی از کلام جلال الدین محمد بلخی، سرگذشت آن را خوانده ایم .

جان کلام اینکه، هرچه که بتواند انسان را محدود در مرزی به تعریف درآورد، خواه وطن پرستی، زیر عنوانهای پان ترکیسم، پان عربیسم، و بدان روزگاران سیاه "پان ایرانیسم" و هرآنچه می تواند مایه افتراق در میان ابنای آدمی گردد، و آتش برخرمن و فاق و الفت، مهر و مروت زند، چون گشوده آید، جملگی را ریشه در یک آبخور به شرنگ آمیخته است .

در اروپا، مکاتب نازیسم، فاشیزم، انترناسیونال سوسیالیسم، کمونیزم، امپریالیزم، سوسیالیزم را به بهترین وجه می توان صهیونیزم، یا انترناسیونال صهیونیزم، انترناسیونال سوسیال صهیونیزم کمونیزم، صهیونیزم، سوسیال صهیونیزم، دمکراتیک صهیونیزم و از این دست، شرح این هجران و این خون جگر .

پیش از آنکه سخن از هنر به میان آورده شود، هنر به مفهوم یکی از لطیف ترین جنبه های پرستش زیبایی روح، و واکنشهای انفعالی و احیانا عصبی آن اسارت و جدایی و فراق او را همچون نی، ناله سر می کند و جلوه های گوناگون هنر، بانام شعر، موسیقی، نقاشی، هنرهای نمایشی (باله، ت آتر، سینما) که این افتراق را بیان می کنند، در غرب با جلوه هایی از پرده های نقاشی، هنرمندان محرومی همچون "ونسان وانگگ"، "پل گوگن"، "بل هنران"، فجایعی را که از این درد بی درمان، در جلوه مهیب فقر مادی و روحی به خوبی نمایان می شود و مسخ انسان را در آثار پابلوپیکاسو، خاصه در دوره "آبی" با تابلوهای "گیتاریست پیر"، "تراژدی"، "گروه دلقک"، به روشنی بازمی گوید . وی این فاجعه را در مسخ آدمی در تابلوی "سه رقاص" و در بیان ناتوانی هنر در مقابله با ماشین و قدرت متکی بر این تکنیک با تابلوی "گرنیکا" نشان می دهد .

هنرمند مقتدری همچون "سالوادور - دالی" به خوبی "زن" این ونوس آفریده دست آرایش و دشنه جراحیهای پلاستیک را بهتر از هرکسی بیان می کند; در حالی که هرگاه خودبینیهای مردان، زندگی را به مرگ تهدید کرده است، این زن بوده است که فریادرس زندگی علیه مرگ بوده چنانکه به عنوان مادر در تحقق نهضت اسلامی نقشی باشکوه به عهده داشته است که حتی هنر با زبان رسای خود از ستایش آن ناتوان است .

از نقاشی گذشته در ت آتر، سینما، ساتریکن یا هجویه و مدرن ساختن آن در آثار فدریکوفلینی، اینگماربرگمن، و دیگر کارگردانان، که جملگی در محیط آلوده به فحشا و انحطاط به وجود آمده اند دیده می شود، فی المثل در فیلم "رم" اثر فلینی امریکا، به جلوه امپراتوری مدرن رم باز نموده شده است .

بدیهی است که در این میانه گروهی شیاد نیز، بدون هیچ اندیشه ای گروهی مفلس بی هنر از این "زشت نمایی" صرفا زیر عنوان: مدرنیست; جیبهای خود را از پول ابلهان آکنده ساختند، زیرا در یک ساخت و پاخت نیرنگ آمیز چنانکه آن نویسنده غربی درباره آثار نقاشی یک بی هنر مفلس می نویسد:

"گر امضای پیکاسو در زیر این پرتره می بود احوال بسامانی می داشت" .

آنچه را که تمدن مادی غرب برسر انسان و جامعه انسانی آورده بود، تقلیدهای بی هیچ درد و اندیشه و یا واقعیتی در پی، چه در نقاشی، چه در شعر و ادب و مجسمه سازی آثاری پدیدار آمد، یکسره دال بر بی هنری، و بی خبری پدید آورند . آنها از هنر بود و عدم امکان راه یابی به عالم جمال و حیات زیبایی .

باری در جهانی تا بدین حد اسارتبار، از برای زندگی انسان دلایلی آنچنان فرودست و ناچیز و به دور از هرگونه شرف و حرمتی پدیدمی آید که حد و مرزی برآن تصور نتوان آورد . و صمت ادامه زندگی و حیاتی تا بدین اندازه بی ارج از تحمل بسیاری بیرون خواهدبود .

گروهی که می پندارند دلایل بسیاری برای ضرورت زندگی خود به دست دارند، یا در منتهای بلاهت جای دارند و به یاری اندک خردی، می توانند بهتر از هرکسی خود را فریب داده باشند .

در داروگیر چنین زمانه ای است که معجزه ای بزرگ رخ می نماید; این معجزه بزرگ وجود بزرگمردی است در پرواز به معراج کمال; او که وجودش و نهضتش، اندیشه متعالی و آرمانش برترین دلیل از برای حیات همگان خواهدبود .

اوست که زندگی را، بدان حد از اعتلای انسانی می رساند که برترین دلیل زندگی هرفرد آدمی همان زندگی است!

آنجا که زندگی معنای والایی پیدا می کند، که آزادی، اشرافیت منش و کرامت و فضیلت، به معنی مطلق کلمه، از آن جمله خواهد بود . هرگاه این زندگی در مخاطره من و اسارت، تحقیر و فرومایگی قراربگیرد، با نقد همان زندگی از حقانیت خویش به جدال برمی خیزد، و شهادت بجز این معنی دیگری نخواهدداشت .

امام و رهبر بزرگ ما این مرد است، مردی چنان بی کرانه که جایگاه در پاکترین ومقدس ترین دلها دارد .

حماسه مقدسی که ملتی را بدین حد متعالی برتری داده، بیش از هشت سال این ملت به سوی آوردگاه شرف راه درسپرد و در مقابله با سپاهیانی که از آخرین و مرگبارترین سلاح با یاری غرب و شرق، و راهنمایی مستشاران امریکایی، روسی، فرانسوی، انگلیسی و اسرائیلی به جدال ایستاد، تلافی سالها تحقیر و اسارت .

بدیع ترین مصداق: وکان ابراهیم امة قانتا ... در طول اندک روزگاری که پس از هجرت والایشان به فرانسه و آرایش ملت ایران را با خطابه های دلاویز علیه سلطنت و رژیم اسارت بار شاهنشاهی، و دشمن را به فرار واداشتن، سفر تاریخی و باشکوهش به ایران و از پی چندماه و چند هفته با فرمانروایی شخص خود در تهران و راندن بختیار که در ایران داعیه ها درسر می پخت; و فرار او، و تعیین دولت موقت و آنگاه پرسش همگانی ملت از برای ...

و هجرت به شهر مقدس قم، قصیدتی در مدیحش همانند با همه سخنوران و هماآوا با همه دلها، آن چکامه به محضرش عرضه شد .

در توصیف کلمه رب مجلس می فرمود، و این سخن که "هرچه را می کنیم و انجام می دهیم اگر از برای خداست، آن کار و یا آن هنر و سخن، شریف و مقبول خواهدبود" .

و برسخن خود چنین افزود: "هرگاه کسی در مدح انسانی قصیده ای بسرآید، باید دانسته باشد، اگر موحد است، که آن شعر، در مدیح دیگری که بجز از ستایش خداوند نیست" .

این یک دو عبارت پاسخی بود، به من، و دیگر استادان و هنرورانی که او را ستوده بودند; که اگر این قصیده را برای خدا گفته باشی، خداوند نیز صلت آن را خواهدداد .

و آفرین تورا خواهد گفت: لیکن اگر برای من و در مدیح من سروده ای، که جز در مدیح خداوند کسی سزاوار مدح نیست . خدایا، چه آفرین دلپذیری، چه تشریف والایی!

هرچه بینی جزهوا، آن دین بود، برجان نشان

هرچه یابی جزخدا، آن بت بود، درهم شکن

دلی که با ترنم او زندگی به نغمه و رامشگری پای کوبید . قلبی که با نوای آسمانی اش آزادی و پیروزی آن را حماسه سرکرد .

دلی که با ضربان هستی بخش او برفرازترین سرود عشق و مهر و فضیلت را در عرصه کائنات به نوا درآمد .

دلی که مضراب تپش از ساز کرامت را به آواز درآورد . و دلی که ضربان خشم، درد، رنج و مصایب قرون و اعصار را در نیایشگاه شرف و مردمی سرافرازتر از مشعل خورشید به نوا درمی آورد، و فراگیرتر از حیات نغمه سرمی کرد به ناگهان، و دلی که در سینه ای او نظم هماهنگ با موسیقی کائنات را، ندا سرمی کرد .

ناگهان انتظام به هم خورد .

آهنگ عظیمتش را ناگهان امواجی توفانی دگرگون ساخت . این اختلال نظم در دلی که به نیرومندی ضربان هستی در سینه او، آنچنان دردانگیز بود که گفتی قلب هستی و حیات از تپیدن فرومانده است .

همه چیز را می توانستیم باور کرد بجز اینکه:

او، جهان خاکی را بدین شتاب بدرود گوید .

گویی: عرصه این سیاره از برای پرواز آن سیمرغ همچون قفسی تنگ بود .

این میراث بزرگ و مقدس از نیاکان آسمانی او بود که تنفس جز در فضای آزادی از برای جملگی ناممکن بود، همانگونه که دنیای بزرگمردان .

زندگی اش هجرتی بود از مدینه به مکه و از مکه به وادی طف که مقصد والای او می بود; به امانت بدو رسید .

که می دانستیم هرگاه جنگ به بیست سال بپاید، همچنان فرمانروایی همدم و دمساز، یاران را تنها نمی نهاده .

مجموعه ای که اینک فراچشم شما گشوده می آید، شرح فراقی است آنچنان جانکاه، که با زبان شعر هنری که زبان آن، یک پرده نزدیک تر به زبان روح است بیان گردیده .

اشعاری که در این مجموعه فراهم آمده است; بیان آن درد است که از دلی گریان سربرکرده است و به زبان قلم جاری شده است . بی تردید این ناله منظوم و شیون دردانگیز، در غم هجران بزرگمردی است که زندگی را از بند اسارت آزاد ساخت .

آنچه در آغوش این مجموعه، به نغمه و نوا گردآمده است، موجی کوچک از دریایی توفانی است که دیباچه ای بر سوگنامه امام، و رهبر عارف خواهدبود .

نوایی نه در غم او، که بر سوگ دلهای دردمند، برگی از این فراق بزرگ، که هرگاه جملگی فراهم آیند، به کتابها برمی آیند .

زیرنویس: در قرآن حکیم یک سوره بانام زنی عنوان پیدا می کند و او حضرت مریم است عذرایی بی واسطه مرد، و سرگذشتی که قصه زندگی است .

کلمات کلیدی
انسان  |  انقلاب  |  پیروزی  |  روسیه  |  هنر  |  اسارت  |  آرمان  |  صهیونیزم  | 
لینک کوتاه :